Kaviaar is een populaire delicatesse in Rusland, een integraal onderdeel van een bijna feestelijke tafel. Laten we het hebben over het kiezen van de juiste rode kaviaar.
instructies:
Stap 1
Allereerst moet u de container kiezen waarin u kaviaar gaat kopen.
Plastic containers, transparant glas of ondoorzichtige blikken, of los.
Plastic containers roepen vragen op omdat plastic nog steeds chemie is, maar net als andere transparante containers is er een duidelijk pluspunt: je ziet wat erin zit.
Glazen potten hebben een voordeel ten opzichte van hen, en ze zijn erg handig in gebruik.
Het is best gevaarlijk om kaviaar op gewicht te nemen: dit komt omdat je zeker niet kunt achterhalen welke periode het al in de winkel heeft gelegen. Ook verkopen ze qua gewicht in de regel niet de beste kwaliteit kaviaar, die door verschillende trucs van niet-presentabel in aantrekkelijk en "vers" wordt veranderd (soms triviaal met olie of zelfs wasmiddelen (!)).
Over het algemeen is en blijft de meest traditionele verpakking, het blikje, de meest betrouwbare optie. Hier heb je de houdbaarheidsdatum, het productiebedrijf en de samenstelling. Het grootste nadeel is dat de inhoud niet zichtbaar is. Daarom moet u hier vertrouwen op goede, bekende bedrijven en natuurlijk de winkels waar u kaviaar wilt kopen.
Stap 2
Verder. De pot kan zeggen "zalm kaviaar", "chum kaviaar", "zalm kaviaar", enz. De eerste optie is de slechtste. Dit is een zeer algemene formulering waarmee producenten legaal de goedkoopste kaviaar in de pot kunnen bewaren en deze als hoge kwaliteit kunnen verkopen. Chum-zalmkaviaar heeft de meeste voorkeur, maar het is moeilijker om het te vinden.
Het etiket moet gelijkmatig en van hoge kwaliteit worden gelijmd, en het is beter als de fabricagedatum en de houdbaarheidsdatum op de verpakking worden geperst en niet op het etiket worden afgedrukt.
Stap 3
Nadat je de pot thuis hebt geopend, kijk je naar de inhoud, ruik je eraan. De aanwezigheid van een penetrante, onaangename geur zou u onmiddellijk moeten waarschuwen. Zorg ervoor dat er niet te veel vloeistof in de pot zit. De eieren moeten van elkaar scheiden en zachtjes in de mond op de tanden barsten, maar niet uit de pot stromen in een gemeenschappelijke onafscheidelijke pap of al half gebarsten zijn.
In elk ei moet een kern zichtbaar zijn.
Als het ei erg opgezwollen is, eruitziet als een bel, de kern is verplaatst of helemaal niet zichtbaar is, hebben de fabrikanten het hoogstwaarschijnlijk opgepompt met water om het gewicht te vergroten.
