Algemene informatie
Bosbessen behoren tot de familie Heather. Een andere naam voor bosbessen is waterhouse. Bosbessen groeien in de toendra en moerassige gebieden. De meest voorkomende regio's waar deze prachtige bes groeit zijn Siberië, de Oeral, Kvakaz, Altai en het Verre Oosten. De hoogte van deze plant varieert van 30 cm (ondermaats) tot 9 m (Eshi of "konijnenoog"). Bosbessen worden vaak verward met bosbessen vanwege hun vrij gelijkaardige uiterlijk. Ze verschillen echter van elkaar. Bosbessen hebben houtachtige stengels en de vruchten van deze bessen verschillen in smaak. Bosbessen zijn blauw van kleur en hebben een lichtblauwe bloei, sappig en hebben een aangename zure smaak. Bosbessen rijpen aan het einde van de zomer, hun bessen worden zacht, een rijke smaak verschijnt. Bosbessen zijn zeer zachte bessen, dus je moet ze zorgvuldig plukken om ze niet te beschadigen. Momenteel zijn er ongeveer 26 soorten van deze plant. Bosbessen groeien zowel in het wild als in huistuinen. Er is momenteel veel vraag naar bosbessen, dus ze hebben de neiging om ze op tuinpercelen te laten groeien.
Nuttige eigenschappen en contra-indicaties
Bosbes is een zeer waardevolle bes, heeft veel vitamines, wordt veel gebruikt in zowel de volks- als de traditionele geneeskunde, de geneeskunde en in de diëtetiek. Waarom zijn bosbessen nuttig? Deze smaakvolle bes bevat een heel complex van vitamines zoals B1, B2, E en PP, heeft een hoog gehalte aan vitamine C, dat ook na verwerking in de bes blijft. Het bevat ook magnesium, fluor, kalium, natrium, calcium en, in kleine hoeveelheden, ijzer.
Blueberry wordt gebruikt voor obesitas, ziekten van het urogenitale systeem (cystitis, nierstenen, hydronefrose), hart- en vaatziekten, constipatie, goedaardige en kwaadaardige neoplasmata, oftalmische pathologieën (glaucoom, staar, bijziendheid), vitamine C-tekort, verkoudheid, postoperatieve procedures, pijn symptomen van de maag.
Ondanks de brede lijst van ziekten bij de behandeling waarvan bosbessen worden gebruikt, is het echter de moeite waard om deze bes voorzichtig te eten en te behandelen, omdat er contra-indicaties zijn. 100 gram bosbessen bevat 1,35 gram zuren (appelzuur, citroenzuur, oxaalzuur en benzoëzuur), daarom wordt het niet aanbevolen voor mensen die lijden aan gastritis. Ook moeten bosbessen met grote zorg worden geconsumeerd door mensen met een verminderde beweeglijkheid van de galwegen, hoge niveaus van fibrinogeen, vatbaar voor trombose, die verhoogde bloedstolling, hepatitis hebben.
Bosbessen kunnen ook niet te veel worden gebruikt. Ondanks dat er geen giftige stoffen in zijn aangetroffen, veroorzaakt de bes symptomen die lijken op intoxicatie en vergiftiging: misselijkheid, duizeligheid en braken.
De dagelijkse norm voor consumptie zonder schade aan de gezondheid is 100-150 gram
