Zo'n delicaat dessert als "Tiramisu" bestaat volledig uit luchtige en opgeklopte componenten, dus de basis in de vorm van een koekje moet ook een geschikte structuur hebben. Voor deze voortreffelijke traktatie worden delicate maar droge koekjes gebruikt. Je kunt ze in de winkel kopen of zelf maken.
Kiezen in de winkel
De klassieke "juiste" cookies voor "Tiramisu" hebben hun eigen naam - "Savoyardi", wat in vertaling in het Russisch klinkt als "Damesvingers". Deze naam is niet toevallig gegeven, omdat het deeg eruitziet als langwerpige, maar enigszins mollige stokjes. Bovenop de producten worden bestrooid met korrels witte suiker en hun structuur van binnen is droog en poreus.
Biscuitfabrikanten produceren echter vaak 2 aparte producten: Ladies Fingers en Savoyardi. In wezen en qua samenstelling is dit hetzelfde, het verschil zit alleen in de landen van herkomst: "Savoyardi" is een import, "Damesvingers" is een product van binnenlandse productie. Maar ervaren banketbakkers geven nog steeds de voorkeur aan de buitenlandse analoog en beweren dat alleen deze koekjes in het dessert correct zijn geweekt, de gewenste consistentie en unieke smaak hebben.
Als dergelijke gebakken goederen bizar en zeldzaam zijn voor een bepaalde regio, kunt u een vergelijkbare vervanging kopen. Voor deze doeleinden moet u een droog en poreus koekje kiezen zonder toevoegingen. Als het product per ongeluk vochtig is, moet het thuis in de oven worden gedroogd. Als aankoopoptie is elk merk babykoekje geschikt, maar dit zal niet langer het klassieke Tiramisu-recept zijn.
Wij bakken zelf
Wanneer het niet mogelijk is om "Savoyardi" of zijn analogen te kopen, of als u het dessert van begin tot eind volledig zelf wilt maken, komt het traditionele recept voor koekjes van pas. Het bakproces is niet bijzonder moeilijk, maar het heeft zijn eigen nuances.
Je hebt de volgende ingrediënten en gereedschappen nodig:
- 2 grote kippeneieren, waarbij de dooiers gescheiden moeten worden van de eiwitten;
- 50 g fijne witte suiker;
- 60 g gezeefde bloem;
- 10 g aardappelzetmeel;
- 5 druppels citroensap;
- 1 theelepel speciaal vanilleconcentraat of vanilline op de punt van een mes;
- 2 theelepels poedersuiker;
- zout op de punt van een mes;
- een spuitzak met een rond mondstuk zonder tanden, ongeveer 2 cm in diameter;
- bakpapier om te bakken;
- 2 kommen;
- mixer of garde.
Eerst moet je de oven voorverwarmen op 180 graden Celsius, dan de dooiers goed kloppen met 25 g suiker totdat deze volledig is opgelost. In dit geval moet de massa in volume toenemen. Vervolgens worden de eiwitten samen met 25 g suiker, zout en citroensap tot een sterk schuim geklopt.
In de dooiermassa moet je voorzichtig een kwart van de eiwitten toevoegen en mengen, en dan 1/3 van de bloem en het zetmeel toevoegen. Voeg vervolgens, zonder te mengen, afwisselend een kwart van de eiwitten en een derde van de bloem in delen toe. Herhaal de manipulatie totdat deze ingrediënten op zijn. Wanneer alle bloem en eiwitten in lagen op de opgeklopte dooiers zijn gelaagd, moet je ze heel voorzichtig en gemakkelijk mengen met een houten of plastic spatel tot een homogene luchtige consistentie.
Het afgewerkte deeg wordt in een spuitzak gelegd en reepjes van gelijke lengte, bijvoorbeeld 10 cm, worden eruit geperst op een bakplaat bedekt met perkament. Het is belangrijk om voldoende afstand tussen de koekjes te bewaren: minstens 2cm van elkaar.
De afgezette koekjes worden bestrooid met een halve portie poedersuiker en ongeveer 3 minuten laten staan. Daarna wordt het resterende poeder uitgegoten en worden de producten in de oven op de middelste plank geplaatst. De baktijd in de 180 graden stand is ongeveer 15 minuten, daarna moet de temperatuur in de oven worden verlaagd naar 140 graden en moeten de koekjes nog 10 minuten blijven staan.
De afgewerkte Savoyardi moet onmiddellijk van het perkamentpapier worden verwijderd en op een bord worden gelegd. Dan kunnen de cookies naar eigen inzicht worden gebruikt.
