Gierstpap is erg populair in Rusland. De gries waaruit het is bereid, bevat een vrij grote hoeveelheid eiwit (ongeveer 11%), vitamines van groep B en PP, evenals een aantal micro-elementen die nodig zijn voor het lichaam (fluor, ijzer, magnesium, silicium, kalium, zink en anderen). Veel mensen kennen de voordelen van dit product, maar mensen vragen vaak waar gierst van gemaakt is. Een ontbijtgranen met zo'n naam bestaat immers niet.
Veel mensen beoordelen op de naam en denken dat gierst van tarwe wordt gemaakt. In feite heeft tarwe (waarvan trouwens griesmeel wordt gemaakt) niets met gierst te maken. Het wordt gemaakt van een heel ander graansoort - van gierst. Dit is een eenjarige plant waarvan bezems worden gemaakt, voer voor pluimvee. Niet voor niets wordt gierst in de dorpen wel eens "kippenpap" of "pap van een bezem" genoemd.
Natuurlijk is de verwerkingsmethode waarbij gierst wordt verkregen uit gierst anders dan de methode waarbij hetzelfde graan wordt gebruikt om pluimveevoer te maken. Bij de productie van gierst wordt de schaal waarin het graan is ingesloten verwijderd, het graan wordt geschuurd en verandert in die zelfs gele ballen die we in winkels en markten zien. Er is ook gemalen gierst en grindgierst.
Gierst is een van de oudste landbouwgewassen. De Chinezen begonnen het te verbouwen, en veel eerder dan rijst. Toen 'migreerden' de tradities van de productie van gierst naar India, Centraal-Azië, pas toen leerden ze in Rusland waar gierst van gemaakt is. Een van de voordelen van gierst is niet alleen het nut en de veelzijdigheid ervan, maar ook de pretentie van verschillende natuurlijke factoren. Het graan is in staat om in bijna alle klimaten een goede oogst te produceren.
