Granaatappels zijn al sinds de oudheid bekend. Sommigen geloven dat de vrucht waarmee de slang Eva verleidde helemaal geen appel was, maar een granaatappel. De oude Egyptenaren plaatsten granaatappelvruchten in graven als een symbool van het eeuwige leven. De Grieken braken granaatappelvruchten op bruiloften als teken van loyaliteit en liefde. De Chinezen aten de gekonfijte granaatappel voor geluk. Het is niet bekend of de granaatappel zijn mystieke eigenschappen rechtvaardigt, maar het feit dat deze vrucht medicinaal is, is bewezen door moderne wetenschappers.
Voedingswaarde van granaatappelvruchten
De gemiddelde granaatappelvrucht weegt ongeveer 200 gram, maar de sappige korrels zijn goed voor minder dan de helft van het gewicht. De rest is een schil en een dun membraan. De voedingswaarde van de zaden van de subsidie - het vruchtvlees en de zaden zelf, die velen ook eten - zijn ongeveer 83 calorieën per 100 gram. De vruchten bevatten geen cholesterol en verzadigde vetten, maar ze zijn rijk aan onoplosbare voedingsvezels, tannines, vitamine K, C, groep B, evenals calcium, koper, kalium en mangaan. De vruchten veranderen in granaatappelsap en verliezen voedingsvezels, bovendien verdubbelt de hoeveelheid koolhydraten erin en dus het caloriegehalte. Er zitten al 160 calorieën in honderd gram sap. Het goede nieuws is dat er ook meer essentiële vitamines en mineralen zijn.
Er zit 4 gram onoplosbare voedingsvezels in granaatappel om een normale darmfunctie te bevorderen per 100 gram portie, wat vergelijkbaar is met dezelfde portie havermout.
De helende eigenschappen van granaatappel
Vanwege het hoge foliumzuurgehalte zijn granaatappelvruchten gunstig voor zwangere vrouwen. Bovendien is granaatappel rijk aan vitamine C en ijzer, waardoor zowel de zaden als het sap dat eruit wordt geperst een uitstekende remedie is tegen bloedarmoede door ijzertekort. Zowel mannen als vrouwen kunnen er last van hebben, maar vrouwen, vooral tijdens de zwangerschap, hebben meer kans om aan deze ziekte te lijden. Sommige artsen waarschuwen zwangere vrouwen voor het eten van granaatappels, met het argument dat het de samentrekking van de baarmoeder stimuleert. Wetenschappers hebben bevestigd dat er veel ijzer in de schil van de vrucht en het extract van de zaden zit. Op voorwaarde dat de zwangere vrouw het alleen drinkt, heeft ze niets te vrezen.
Vitamine C bevordert een betere opname van ijzer.
Granaatappelvruchten hebben antimicrobiële en antibiotische eigenschappen, dat wil zeggen dat ze de genezing van wonden kunnen versnellen wanneer ze uitwendig worden aangebracht en zweren wanneer ze inwendig worden gebruikt. Mede door deze eigenschappen, en deels tannines, zijn zelfgemaakte infusies en afkooksels van granaatappelschil een uitstekend middel tegen diarree en andere acute spijsverteringsstoornissen.
Een interessant recept uitgevonden door de Indianen om wormen te bestrijden. Ze droogden granaatappelkorsten, vermalen ze tot voedsel en wreven een pap van poeder gemengd met olie in de anus. Wetenschappers hebben bewezen dat hoewel het middel veilig was voor de parasieten zelf, het de jeuk verlicht en de afzetting van eieren door wormen voorkomt.
Granaatappel is effectief voor ziekten van tanden en tandvlees. De Ouden maakten hun tanden schoon met granaatappelhuid, wat niet alleen gezondheidsvoordelen opleverde, maar ook een geurige adem en wit glazuur. De ontstekingsremmende eigenschappen van de vrucht hebben het nuttig gemaakt bij de behandeling van artritis: granaatappel vermindert gewrichtsontsteking en verlicht pijn en ongemak als gevolg van ontstekingen.
Het consumeren van granaatappelsap of zaden heeft een antitrombotisch effect, waardoor de foetus nuttig is bij het bestrijden van overmatige bloedstolling en atherosclerose. Het ellaginezuur in de vrucht is effectief in het bestrijden van kankercellen. De strijd tegen hart- en vaatziekten en kanker wordt ook bevorderd door het feit dat granaatappels hoge concentraties antioxidanten bevatten, chemicaliën die van groot belang zijn voor de gezondheid, omdat ze gevaarlijke vrije radicalen neutraliseren. Een prettige bijkomstigheid van antioxidanten is een heldere, egale huid, omdat deze stoffen huidveroudering tegengaan en de turgor helpen behouden.
