Historici geloven dat de Chinezen 5000 jaar geleden eetstokjes begonnen te gebruiken. Ze gebruikten ze in het kookproces. Lange houten staven zijn handig voor het verwijderen en laten zakken van stukken vlees uit potten met kokende olie of water. Eetstokjes werden bestek in 400-500 na Christus. Laten we eens nader bekijken waarom mensen in Azië met stokjes eten.
Hoogstwaarschijnlijk was dit te wijten aan de snelle groei van de bevolking in het land. Er was niet genoeg eten voor iedereen en de bewoners sneden al het eten in stukjes, zodat het makkelijker was om het in veel mensen te verdelen en sneller te koken. Wanneer het voedsel fijn is gesneden, hoeft het niet te worden gesneden en is het handig om het met eetstokjes te nemen, die eenvoudig en goedkoop zijn. Deze innovatie verspreidde zich door het hele land.
Sommige historici associëren de daling in populariteit van het mes met de leer van een wijze als Kun-Tzu. De westerse wereld kent hem onder de naam Confucius. De filosoof beschouwde zichzelf als vegetariër en protesteerde tegen het gebruik van een mes.
De ideeën van de wijze hebben zijn tijdgenoten sterk beïnvloed, dus het "gezag" van de stokken zou dankzij hem kunnen worden verhoogd. Na enkele decennia verspreidden de stokken zich naar de buurlanden: Vietnam, Korea, Japan. De Japanners daarentegen maakten ze oorspronkelijk van bamboe en gebruikten ze alleen voor religieuze doeleinden.
Toen de grote Chinese dynastieën regeerden, aten aristocratische families met zilveren eetstokjes. Dit werd gedaan in de hoop vergiftiging te voorkomen. Men geloofde dat de stokjes zwart zouden worden bij contact met iets giftigs. Maar dit is niet altijd het geval, bijvoorbeeld in contact met cyanide zouden de sticks op geen enkele manier reageren. Arseen en vele andere vergiften zouden onopgemerkt blijven.
Voor velen is het verrassend waarom Aziaten rijst met stokjes eten, omdat het gemakkelijker is om het met een lepel te nemen. In Azië wordt rondkorrelige rijst bereid, die gemakkelijk aan elkaar kleven tot klontjes, waardoor hij gemakkelijk met stokjes gegeten kan worden.
Sommige bedrijven in Azië die elektronische apparaten en microschakelingen produceren, controleren, voordat ze iemand inhuren, hoe hij met eetstokjes omgaat. Zo weten ze hoe goed zijn fijne motoriek en handcoördinatie nodig zijn voor het assembleren van producten.
