Voedingsdeskundigen noemen ballaststoffen voedselbestanddelen die in voedsel van plantaardige oorsprong zitten en niet in het lichaam kunnen worden verteerd. Ze zijn vooral overvloedig aanwezig in groenten en fruit die geen warmtebehandeling ondergaan.
Ballaststoffen in het lichaam
Voorheen beschouwden diëtetiek of diëtetiek dergelijke voedingselementen als nutteloos, omdat de enzymen in maagsappen niet in staat zijn om ballaststoffen te verteren en af te breken. Pas de laatste jaren is echter bekend geworden dat sommige van deze stoffen kunnen worden verteerd door enzymen van micro-organismen in de dikke darm. Tijdens dit proces komen naast gassen ook vette, goed verteerbare vetzuren vrij.
Gewoonlijk worden alle ballaststoffen onderverdeeld in vijf groepen: ligine (het is overvloedig aanwezig in granen, fruitzaden en sommige soorten groenten), stoffen met alginaten (te vinden in algen en agar-agar), met pectine (ook in appels) zoals bij andere soorten fruit en groenten), met cellulose (dezelfde granen en sommige soorten fruit) en vezels (granen, groenten en fruit).
Bovendien zijn er volgens recente studies zulke "sterke" bacteriën in de darmen die sommige verbindingen met buitengewoon gemak kunnen afbreken, wat de kracht van natuurlijke menselijke enzymen te boven gaat.
De voordelen en nadelen van ballaststoffen
Het belangrijkste voordeel van dergelijke verbindingen is een zeer lange verteringstijd, die een persoon een lang gevoel van verzadiging geeft. Daarnaast verwijderen ballaststoffen galzuren, verlagen ze het cholesterolgehalte, zorgen ze voor een normale stoelgang en hebben ze een gunstig effect op de darmen die aangetast zijn door eventuele ziektes of kwalen.
De vertraging van het verteringsproces na het eten van voedsel met ballaststoffen treedt op vanwege de afwezigheid van het proces van het vrijgeven van een grote hoeveelheid koolhydraten in de bloedbaan, evenals een zeer langzame opname van voedingsstoffen in de darmwanden. Een ander pluspunt van dergelijke schijnbaar nutteloze verbindingen is de volledige afwezigheid van calorieën erin.
Maar zoals alles wat nuttig is, zijn er ook negatieve kanten. De hoge activiteit van micro-organismen leidt dus tot een verhoogde gasproductie en als gevolg daarvan zwelling en zelfs, bij zeer overvloedige consumptie, beschadiging van het epitheel of slijmvlies van het darmweefsel. Een ander negatief gevolg is de extreem lage binding van calcium, magnesium, ijzer, zink en andere essentiële nuttige sporenelementen. Overmatige volheid van de darmen tegen de achtergrond van verhoogde gasvorming en toegenomen werk van het maagdarmkanaal kan zelfs leiden tot volvulus. Daarom moet je voedsel met ballaststoffen niet te veel eten, hoe lekker ze ook zijn.
