Milde geur van verse vis sudderen in een pan met aardappelen, uien en kruiden. Aanhangers van de Russische keuken kennen deze geur heel goed. Sommigen, die het voelen, zullen zeggen dat er een oor op het fornuis zit. De tweede zal bezwaar maken: zo ruikt vissoep. Dus wat is het verschil tussen deze twee gerechten?
Vroeger heette vroeger in ons land niet alleen vis, maar ook vlees en kip nougat. Ongeveer drie eeuwen geleden werd het een uitsluitend vissoep. Tegen die tijd waren de kookboeken van de gastvrouwen aangevuld met een vrij groot aantal recepten. Wuhu werd bereid uit rivier- of zeevis, waarbij gebruik werd gemaakt van een of meer soorten visvlees. Deze stoofpot met groenten en kruiden werd geleidelijk een van de meest herkenbare vloeibare gerechten uit de Russische keuken. Het proces van het populariseren van dit gerecht was de reden voor de vorming van duidelijke en vrij strenge eisen aan het oor.
Wat gebruikelijk?
Naast het feit dat de basis van deze twee gerechten vis is, zijn er een aantal overeenkomsten, waardoor de begrippen "vissoep" en "vissoep" zo vaak verward worden. Allereerst behoren beide gerechten tot de categorie vloeibare, daarom moeten zowel de vissoep als de vissoep voor minstens 50% bouillon zijn. Een andere overeenkomst zijn de groenten, die noodzakelijkerwijs in beide soepen aanwezig zijn. Voornamelijk uien - in zijn frame onthult visvlees zijn beste smaak.
Soepen worden het best gekookt in niet-oxideerbare containers. Het wordt afgeraden om de pan tijdens het koken met de vissoep te bedekken.
Fundamentele verschillen
Een van de belangrijkste indicatoren dat het geen oor is, maar een vissoep voor je, is de aanwezigheid van elke vorm van granen in de bouillon. Recepten voor echte vissoep laten alleen de aanwezigheid van groenten toe, en zelfs dan in kleine hoeveelheden - uien, aardappelen en wortels. De laatste twee ingrediënten kunnen helemaal ontbreken: als de chef-kok levende vis gebruikt. Bij vissoep is het van groot belang dat de smaak van vis in het gerecht behouden blijft, dus gebakken dressing in bouillon is ook een duidelijk teken van vissoep. Een ander kenmerk van vissoep, dat niet te onderscheiden is door geur of uiterlijk, is de mate van bereidheid van de vis. Het mag nooit te gaar zijn. Hierdoor wordt de filet taai en krijgt de bouillon een uitgesproken vissmaak - dit is onaanvaardbaar voor de vissoep.
De kooktijd van vis is afhankelijk van het type en varieert van 7 tot 25 minuten. De exacte tijd moet op het recept worden vermeld.
Het proces van het maken van vissoep is, in tegenstelling tot vissoep, vrij strikt gereguleerd. Het is het beste om zo verse mogelijk vis te gebruiken. Als je een nationaal gerecht van diepgevroren vis wilt bereiden, adviseren de koks om het rechtstreeks uit de vriezer in de pan te sturen zonder het te ontdooien. Het oor bevat geen granen en gaar groenten. Alleen verse uien en wortelen zijn toegestaan, evenals kruiden die geschikt zijn voor een bepaald soort vis. Onder voorbehoud van strikte naleving van het recept en producten van goede kwaliteit, krijgt u aan het einde van het koken het volgende resultaat: een transparante bouillon met een delicaat aroma en mals visvlees. Bovendien duurt het proces zelf in de regel niet meer dan een half uur. Dit doet echter niets af aan de smaak van vissoep, die onder andere interessanter is om te koken. Vissoep geeft meer mogelijkheden voor de fantasie van de chef.
