Voor de organisatie van de horeca is de modefactor voor een bepaalde keuken van groot belang. Als een paar jaar geleden een verhoogde vraag naar de Italiaanse keuken werd geconstateerd, zijn de afgelopen jaren veel fijnproevers duidelijk geïntrigeerd door exotische gerechten uit het Land van de Rijzende Zon.
In vrij korte tijd werden in de hoofdstad meer dan honderd soortgelijke etablissementen geopend, waar sushi, sashimi en andere Japanse lekkernijen werden aangeboden. Maar hoe aantrekkelijk de keuken van het restaurant ook lijkt, vanwege de hoge kosten is het nog steeds niet voor zoveel mensen beschikbaar. Hetzelfde kan niet gezegd worden over fastfoodrestaurants, waarvan de snelle ontwikkeling vandaag in Rusland kan worden gevolgd. Als in dezelfde cafés en restaurants de winstmarges ongeveer 200-300% bedragen, dan groeit in fastfoodrestaurants de winst door de grote toestroom van bezoekers die aangetrokken worden door de gevestigde democratische prijzen.
Tegen de achtergrond van steeds toenemende concurrentie is de prioriteitsfactor voor de succesvolle exploitatie van een horecagelegenheid de juiste locatie. Bij het kiezen moet rekening worden gehouden met een aantal criteria: hoog "verkeer" van de plaats, lage huurprijs, het welzijnsniveau van potentiële bezoekers, enz. Bovendien, als de factor van succesvolle "registratie" is niet zo belangrijk voor netwerkexploitanten, omdat hier eerst een goed gepromoot merk werkt, vervolgens voor de eigenaren van kleine cafés of restaurants, die in de regel geen aanzienlijk startkapitaal hebben, maar de vroegst mogelijke winst verwachten, deze kwestie is vrij kritisch. In dit geval is de ideale uitweg uit de situatie de aanwezigheid van een conceptuele "schil" in het establishment.
Traditioneel is het stadscentrum het aantrekkelijkste gebied voor het organiseren van een "voedzaam" bedrijf, en de meest geprefereerde objecten voor investeringen zijn winkelruimte op de eerste verdieping van gebouwen die uitkijken op grote stadswegen. Het is voor dergelijke panden dat er vandaag een nijpend tekort is binnen de Tuinring en er is ook een verhoogde concentratie van horecapunten. "Slapende" wijken van de stad blijven aanzienlijk achter in het aantal van dergelijke etablissementen.
Nadat het gebied en de geschatte locatie van het "gastronomische paradijs" zijn bepaald, ontstaat een dilemma: een object van "scratch" bouwen of deelnemen aan de reconstructie en zelfs herprofilering van het oude gebouw. Het is duidelijk dat de tweede optie alleen de voorkeur verdient wanneer een serieuze herstructurering niet nodig is.
In de regel kunnen netbeheerders het zich veroorloven om te investeren in de bouw van een winkelruimte. Voor afzonderlijke vestigingen is het een veel realistischere optie om eigendom te verwerven van panden die zijn geërfd als een erfenis uit het Sovjettijdperk. Daarom vindt u nu vaak cafés en restaurants "geregistreerd" in de gebouwen van voormalige bakkerijen of supermarkten. De voordelen van een dergelijke continuïteit liggen voor de hand: tijdens de bouw kunnen alle noodzakelijke GOST's gemakkelijk worden waargenomen en hoeft het pand niet opnieuw te worden geprofileerd.
Immers, als een instelling die verre van catering was eerder op dit grondgebied was gevestigd, zullen potentiële restaurateurs de moeilijkheden van het opnieuw profileren van het pand niet kunnen vermijden. Om dit te doen, moet u vergunningen verkrijgen, lang en koppig de drempels van een aantal administratieve autoriteiten overschrijdend, van de REU en eindigend bij de sanitaire controledienst.
Een nog voordeligere optie is om kleine panden te huren. "Tijdelijk" onderdak, gelegen op "doorloop"-plaatsen - in de buurt van zakencentra, winkelgebieden, enz. - zal in eerste instantie bijdragen aan een snelle return on investment. Er zijn echter ook een aantal moeilijkheden. Ten eerste is het volume van de te huur aangeboden objecten, die te vinden zijn in de databases van makelaarskantoren of die door de autoriteiten van de hoofdstad voor concurrentie worden aangeboden, uiterst beperkt. De meeste van de "lekkerste" meters blijven om verschillende redenen in de schaduw. Ten tweede, het ombouwen van het gebied tot een café of restaurant, investeren in de promotie van een plaats, enz., wetende dat je niet vandaag of morgen hoeft te verhuizen, is een uiterst kortzichtige zet in het bedrijfsleven. Als u uw eigen bedrijf wilt starten, moet u op zijn minst een dak boven uw hoofd hebben.
De ideale remedie voor dergelijke "verrassingen" met onroerend goed is het huren van meters in winkelcentra. Voor fastfoodketens in de hoofdstad is de optimale zet om ze te combineren tot foodcourts, of zogenaamde foodcourts. Tegenwoordig heeft elk winkelcentrum zijn eigen foodcourt, waar minstens 6-7 concepten worden gepresenteerd die elkaar niet dupliceren en de enorme smaakvoorkeuren van bezoekers weerspiegelen (bijvoorbeeld een restaurant, fastfood, coffeeshop, sushibar en Steak-restaurant).
Voor dergelijke exploitanten bieden de eigenaren van winkelruimte in de regel gunstigere huurtarieven in vergelijking met dezelfde dure kleding- of juwelierszaken. De reden is simpel. De hypermarkt dient als een groot aantrekkingspunt voor potentiële klanten buiten. Nadat de bezoekers echter al in het winkelcentrum zijn, worden verschillende opties gebruikt om hun traject in te stellen, wat vooral wenselijk is voor grote huurders. De nadruk ligt op food court-etablissementen - zelden kan een bezoeker de verleiding weerstaan om een kopje koffie te drinken of iets substantieels te bestellen. Dankzij de doordachte locatie van dergelijke punten (langs de route van de belangrijkste kopersstromen), is het mogelijk om een aanzienlijke toename te bereiken van de tijd die bezoekers binnen de muren van het winkelcomplex doorbrengen, wat het inkomensniveau van andere huurders. Vaak fungeren foodcourts als een soort "magneten" die bezoekers naar ongunstig gelegen plaatsen lokken. Zo zijn de bovenverdiepingen bestemd voor horecapunten in winkelcentra.
Er moet rekening mee worden gehouden dat het niveau van de inrichting overeenkomt met het concept van het centrum. Op plaatsen waar bijvoorbeeld elitewinkels en boetieks van toonaangevende wereldfabrikanten zijn gevestigd, gericht op een zeer winstgevend deel van de bevolking, zullen McDonald's-gerechten er niet helemaal geschikt uitzien, en zittende restaurants en dure coffeeshops.
Het aanbod van huurprijzen voor foodcourts varieert nu van $ 400 tot $ 2.000 per vierkante meter per jaar. Zo zal in het Mega-winkelcentrum, waarvan de ontwikkelaar Ikea is, de jaarlijkse huurprijs variëren tussen 1.500 en 2.000 per vierkante meter. Doorgaans wordt een huurovereenkomst gesloten voor een periode van minimaal 5 jaar, waarbij de vestiging een vast huurtarief plus exploitatiekosten betaalt (80-150 dollar per vierkante meter per jaar). Het is waar dat de eigenaren van meters vaak de voorkeur geven aan huur in de vorm van een percentage van de omzet.
In een complex in aanbouw worden huurtarieven in de regel vastgesteld rekening houdend met de verwachte bezoekersstroom, op basis van het concept, het type anchor tenants (hypermarkt, foodcourt, bioscoopcomplex, enz.), dekkingsgebied, parkeercapaciteit, enz. exploitatie van winkelruimte, evenals in aanwezigheid van nabijgelegen concurrenten, kunnen de tarieven worden verlaagd.
Een indicator van het veelbelovende karakter van foodcourts in de hoofdstad is de oprichting van een pool van vijf grootste spelers op de Russische fastfoodmarkt: McDonald's, Rosinter, Lunch (Yolki-Palki-keten), YUNTD (Sbarro-restaurants) en Melenka die van plan zijn om gezamenlijk strijden voor een plekje in de zon in winkel- en winkel- en uitgaanscentra.
Tegenwoordig is franchising een van de meest effectieve manieren om een bedrijf uit te breiden. In ons land werken onder andere veel grote bedrijven zoals Rosinter, Coca Cola, Baskin Robbins, Subway volgens deze regeling. De reden is het gemak van hun replicatie met lagere financiële risico's.
Werken volgens een dergelijke regeling gaat ervan uit dat de franchisegever het recht verleent om de naam, huisstijl, ervaring, technologieën van de franchisenemer te gebruiken. Franchisenemers krijgen de mogelijkheid om originele producten en apparatuur aan te schaffen tegen concurrerende prijzen van gecertificeerde fabrikanten. Daarnaast geeft de franchisegever advies over de plaatsing van een winkelnetwerk, het voeren van een advertentiebeleid, helpt hij de franchisenemer bij het opleiden van hooggekwalificeerd personeel en verleent hij soms zelfs financiële hulp.
Om franchisenemer te worden, is het noodzakelijk om een licentie aan te schaffen voor het gebruiksrecht van het merk en het bedrijfssysteem van het moederbedrijf. Eerst wordt een initiële licentievergoeding (aankoop van een franchise) gemaakt, die 7-10% van de initiële investering bedraagt. En dan worden de huidige maandelijkse betalingen gedaan voor een bedrag van 4-7% van het verkoopvolume, evenals betaling aan het advertentiebudget tot 3% van het verkoopvolume.
Hoewel, om franchisenemer te worden, verlangen en financiële mogelijkheden alleen duidelijk niet voldoende zijn. In hetzelfde Rosinter-bedrijf vereist dit ervaring in het runnen van een restaurantbedrijf, algemene managementvaardigheden en de beschikbaarheid van eigen vermogen voor een bedrag van ongeveer 200 duizend dollar. Een groot pluspunt is dat de franchisenemer panden bezit of huurt voor een restaurant met een oppervlakte van 150 vierkante meter of meer. Na opening van het restaurant moet u een maandelijkse licentievergoeding betalen van 7% van de opbrengst (na aftrek van omzetbelasting) voor de gehele duur van het contract.
