Zoetzure Worcestershire-saus is als geen ander populair in Engeland. Geleidelijk, zij het met grote vertraging, wordt het ook in de Russische keuken een bekende smaakmaker. En dan rijst de vraag: als het niet in de dichtstbijzijnde supermarkt was, maar je wilt de Caesarsalade, is het dan mogelijk om de saus uit Groot-Brittannië door iets te vervangen?
De naam "Worcester" komt uit het graafschap Worcestershire. Volgens de officiële versie beval Lord Marcus Sandy, die terugkeerde van een Bengaalse expeditie en oosters eten miste, in 1835 de plaatselijke apothekers om een saus te bereiden volgens een recept uit India. Er waren ongeveer 40 ingrediënten in de samenstelling en Lea & Perrins Pharmacy reproduceerde het recept getrouw. Volgens de legende hield niemand van het resultaat en werd de container met de smakeloze saus in een donkere hoek geplaatst, waar hij twee jaar stond. Wat er na twee jaar fermentatie gebeurde, werd de wereldberoemde Worcester-saus, al meer dan honderd jaar de belangrijkste smaakmaker van de Britse keuken.
Het is de Worcestersaus die de Bloody Mary-cocktail en de populaire Caesarsalade een unieke smaak geeft.
Wat is Worcestersaus?
Fabrikanten zijn vrij strikt in het bewaren van het geheim van Worcester-saus, dus het recept als zodanig is niet openbaar beschikbaar, maar er verschijnen regelmatig lijsten met ingrediënten. Een van hen bijvoorbeeld:
- tomatenpuree;
- walnootextract;
- een afkooksel van champignons;
- zwarte peper;
- dessertwijn;
- tamarinde;
- ansjovis;
- kerrie poeder;
- Spaanse peper;
- piment;
- citroen;
- mierikswortel;
- selderij;
- vleesbouillon;
- azijn;
- water;
- gember;
- Laurierblad;
- nootmuskaat;
- zout;
- suiker;
- dragon.
Het probleem is dat noch de verhoudingen, noch de volgorde van de bladwijzer, noch de fabricageprocedure echt bekend zijn. Bovendien suggereert de aanwezigheid van ansjovis dat de saus wordt bereid door fermentatie, dat wil zeggen langdurige fermentatie, zoals Thaise vissaus. Deze subtiliteiten, evenals een indrukwekkende lijst met ingrediënten, maken het erg moeilijk om thuis een Wooster te bereiden. Er zijn echter aangepaste recepten die zelfgemaakte Worcestershire-saus tot een echte, zij het uitdagende, ervaring maken.
Zelfgemaakte Worcestershire Saus Recept
Dus je bent vastbesloten om thuis Worcestershire-saus te maken. Hiervoor heb je uien nodig, twee teentjes knoflook, ansjovis, gemberpoeder, zwarte peperkorrels, een eetlepel mosterdzaad, zout, 1 gram kerriepoeder, kaneel, gemalen rode peper, kruidnagel, kardemom, azijn, een half glas suiker, 100 gram sojasaus, tamarinde.
Dompel de ui in de azijnoplossing en marineer gedurende tien minuten, hak dan fijn. Hak de knoflook fijn, voeg er een beetje azijn aan toe. Doe de knoflook, ui, kaneel, rode en zwarte peper, gember, kruidnagel en kardemom in een schone gaaszak. De tas moet worden vastgebonden.
Meng in een pan een theelepel azijnzuur, sojasaus, suiker en tamarinde. Verdun met een beetje water en kook een half uur op laag vuur. Meng in een apart kopje de fijngehakte ansjovis, kerrie, zout, voeg een beetje water toe en voeg toe aan de pan. Laat nog ongeveer 15 minuten sudderen.
Doe het voorbereide kruidenzakje in een glazen bakje, giet de saus erover en sluit het deksel. Nadat de saus is afgekoeld, bewaart u deze een week in de koelkast, waarbij u elke dag een zakje uitknijpt. Daarna kan het zakje eraf, je pseudo Westersaus is klaar. Je kunt er vlees in marineren, toevoegen aan salades of cocktails.
In Groot-Brittannië is Worcestershire-saus net zo bekend en populair als sojasaus in China of teriyaki in Japan.
Het vervangen van Worcestershire-saus is zo moeilijk en kostbaar dat het veel gemakkelijker is om gewoon naar de supermarkt te gaan en een paar flessen echte saus in reserve te kopen, vooral omdat het voor een zeer lange tijd kan worden bewaard.
