Hoewel het woord "cognac" het recht heeft om alleen een drankje te worden genoemd in de Franse provincie met dezelfde naam, maar in winkels worden alle dranken die met cognactechnologie zijn gemaakt nog steeds zo genoemd. Gerijpt in eiken vaten, is druivenalcohol een cognac, een nogal verfijnde en dure drank - het wordt vaak gepresenteerd als een geschenk, dat al spreekt over zijn status, maar het wordt ook vaak nagemaakt. In Armenië worden redelijk goede en betaalbare cognacs geproduceerd, maar zelfs als ze in een winkel worden gekocht, blijken ze vaak namaak te zijn.
Wat zijn Armeense cognacs
In tegenstelling tot Franse cognacs, waarvan de veroudering wordt aangegeven met obscure letters: V. S., V. S. O. P., V. O., V. V. S. O. P., X. O. enzovoort, Armeense cognacs worden volgens deze parameter slechts in drie categorieën onderverdeeld: gewoon, vintage en collectie.
De veroudering van gewone cognacs wordt aangegeven met sterretjes: 1 jaar - 1 sterretje. De minimale rijpingsperiode voor cognacs van deze "leeftijdscategorie" is 3 jaar, het maximum is niet minder dan 5 jaar. De leeftijd van vintage cognacs wordt aangegeven met letters. Als op de fles "KV" staat - gerijpte cognac, betekent dit dat deze voor het bottelen minimaal 6 jaar in een eiken vat heeft gelegen. In het geval dat zijn "gevangenschap" minstens 8 jaar heeft geduurd, zal de fles "KVVK" worden geschreven - een gerijpte cognac van de hoogste kwaliteit. De letters "KS" - oude cognac - zeggen dat de drank minstens 10 jaar oud is en "OS" heel oud is - minstens 20 jaar. Collectible cognacs omvatten cognacs ouder dan 20 jaar die gedurende ten minste 3 jaar extra veroudering in vaten of al in flessen hebben ondergaan.
Hoe echte Armeense cognac te onderscheiden van nep in een winkel?
Helaas worden de meeste bekende cognacmerken verkocht in hoeveelheden die meerdere keren hoger zijn dan wat wordt aangegeven in de rapporten van de fabrikanten. Armeense brandewijnen zijn geen uitzondering. Let bij het kiezen van een drankje in een winkel waar de smaak niet kan worden beoordeeld eerst op de fles. Gemaakt van glas, het moet er toch behoorlijk "dapper" uitzien, zonder chips of scheuren. Merkflessen met vintage en collectible cognac zijn versierd met een glazen logo-zegel van de fabrikant.
De typografische kwaliteit van het etiket moet onberispelijk zijn - papier van goede kwaliteit, heldere kleuren, duidelijke letters. Het label moet over het hele oppervlak worden gelijmd, er mag geen lijm doorheen komen. Inspecteer de kurk - deze moet goed passen en schade eraan is uitgesloten. Een indirecte bevestiging van authenticiteit kan het samenvallen zijn van de plaatsen die op het etiket of de doos zijn aangegeven waar de cognac is geproduceerd en gebotteld.
Cognac, vooral gerijpt, heeft een vrij hoge dichtheid. Daarom, als u de fles in uw hand neemt en deze scherp ondersteboven houdt, mag de vloeistof niet langs de wanden stromen, maar in een dichte massa van de fles scheiden. In dit geval moeten grote luchtbellen eerst naar boven stijgen en vervolgens kleinere - dit is een indicator voor de dichtheid van de drank.
