De heerlijkste en meest verse lekkernijen werden geserveerd aan grillige koningen. Sommigen waren bezig met het vergroten van de potentie, anderen met het vullen van de maag met vreemd voedsel. De beste koks werkten voor hen, en de keuze aan gerechten was zo groot dat een volle een andere lepel zou eten.
Porseleinen poppenmaaltijd
Tijdens haar regeerperiode kwam Catherine II onder invloed van de modieuze Franse keuken. Botvinya, pap, koolsoep, okroshka en taarten vervaagden naar de achtergrond. De koningin at paté, spaghetti, rosbief en steaks. Zoals te verwachten was, dronk ze Franse wijnen, cruchon en cider. Het dessert was zeer voortreffelijk - gelei, cakes, verschillende mousses en blancmange, exotisch fruit - mango, kiwi, ananas.
Dus, volgens historici, werden tien soepen, gebakken kalkoen, eend met saus, gestoofd konijn, taarten geserveerd als ontbijt. Voor de hoofdgerechten werden vervolgens snacks geserveerd: salades, kip- en schildpadmarinade. De hoofdgerechten van de lunch waren zeer gevarieerd: geglazuurde zalm, gemarineerde hazelaarhoenders, met ham gevulde zitstokken, gebakken karpers, patrijzen met truffel, met pistache gevulde fazanten, kreeftenhals gevulde duiven, lamsrosbief, haasbraadstuk, oesters en veel verschillende sauzen. In de laatste jaren van haar regeerperiode matigde de koningin haar eetlust en werd het dieet schaarser. Favoriete gerechten begonnen de overhand te krijgen - zuurkool en roerei met uien, tomaten en knoflook.
Feest van Lodewijk XIV
De ceremonie van het opdienen van voedsel voor koning Lodewijk XIV veranderde meestal in een feest met veel exquise gerechten en hun prachtige verhuizing naar de eetkamer. Zelfs toen de "zonnekoning" alleen in zijn kamer at, werden hem minder dan 3 hoofdgerechten en dessert geserveerd. Het meest trieste was dat hij boulimia had. Louis propte zich de hele dag vol, maar het gevoel van volheid kwam niet bij hem op. Gewoonlijk dronk Louis bij het ontwaken bouillon of kruidenafkooksel en tegen 10 uur kreeg hij een uitgebreid ontbijt. Het omvatte hanensoep, patrijs- en koolsoep, duivenbouillon, om uit te kiezen. De voorgerechten waren kipfricassee, kip met truffelsaus en gebakken kalkoen. Daarna brachten ze het hoofdgerecht - gebraden havik, gebraden kalfsvlees en duivenpaté. Aan het einde van de maaltijd werd het dessert geserveerd. Marmelade was een speciale traktatie en vaker werden fruit en compotes geserveerd.
Zijn moeder, Anna van Oostenrijk, zei dat haar zoon tijdens het avondeten verschillende porties soep at, daarna een gebakken lamsbout of een hele fazant met salade, een paar stukjes ham, bloedworsten, oesters, schildpadvlees, garnalen, gekookte eieren en dessert. Natuurlijk spoelde hij al deze overvloed aan voedsel weg met wijn, die hij verdunde met water. 's Avonds slikte hij graag wild of gebraden vlees. Precies om te slikken, want hij had geen tanden. Onervaren artsen trokken een aantal boventanden uit en hij kon niet ten volle genieten van de smaak van eten. Maar toen hij voor zijn huwelijksnacht met tegenzin zijn favoriete patrijsvleugels met een saus van noten en peren stuurde, had hij geen kracht meer voor zijn bruid Maria Theresa. Interessant is dat Louis met zo'n overmatige consumptie van voedsel geen overgewicht had. Misschien omdat hij van paardrijden hield en een actieve levensstijl leidde, of misschien speelde genetica een rol.
De onverzadigbare Hendrik VIII
Hendrik VIII kende de maat van voedsel niet. Hij begon zijn ontbijt om 6 uur met koud vlees en brood en spoelde weg met alcoholarm bier. In de keuken begon het allemaal met het bakken van brood. Daarna begonnen ze het wild aan spiesjes te roosteren en overgoten met verschillende sauzen. Om te voorkomen dat het vlees aanbrandde, werd een speciaal mechanisme uitgevonden, dat door speciaal getrainde honden in gang werd gezet. Het vlees bleek gelijkmatig gebakken met een krokant korstje. Groenten werden beschouwd als het voedsel van de armen en werden niet geserveerd aan de koninklijke tafel. Als toetje gaf hij de voorkeur aan taarten en kon hij twee appels, twee aardbeien en twee pruimen tegelijk eten. Ook hield hij van wrongeltaartjes.
Voor de lunch hield Heinrich van forel gevuld met prei, een dik stuk varkensvlees gebakken aan een spies en een sardinetaart. Hij spoelde het weg met rode zoete of halfzoete wijn, maar respecteerde ook sterke likeuren en likeuren. Gemiddeld werden er zo'n tien gerechten per maaltijd geserveerd, wat de gezondheid van Henry aantastte. Hij had een slechte maag, zwaarlijvigheid en vanwege zijn grote liefde voor snoep - diabetes. Hij bewoog zich alleen met de hulp van de bedienden in de stoel en stierf op 56-jarige leeftijd.
