Rijst vormt de basis van de dagelijkse voeding voor meer dan de helft van de wereldbevolking. Azië wordt traditioneel beschouwd als de geboorteplaats van rijst, omdat het in het moderne Thailand en Vietnam was dat de rijstcultuur voor het eerst werd verbouwd.
Rijst neemt met recht een van de leidende plaatsen in de culinaire tradities van de volkeren van de wereld in. Hoge voedingswaarde en gemakkelijke compatibiliteit met andere producten zijn de belangrijkste eigenschappen van rijst. Rijst is erg nuttig voor het menselijk lichaam, omdat daarmee niet alleen de energiekosten worden aangevuld, maar er ook een aanzienlijke hoeveelheid eiwitten, koolhydraten en mineralen binnenkomt en tegelijkertijd heel weinig vet bevat.
Hoe meer de rijstkorrel was bewerkt, hoe minder mineralen en vitamines erin achterbleven. De structuur van de rijst is hetzelfde, ongeacht de variëteit.
In de medische praktijk is rijst altijd gebruikt bij de behandeling van aandoeningen in het spijsverteringsstelsel. Het helpt ook bij diarree. Bovendien wordt er gespeculeerd dat het eten van rijstzemelen het risico op maag-darmkanker kan helpen verminderen.
Thiaminedeficiëntie komt veel voor bij mensen die overwegend witte rijst eten. Zo'n heilzaam zemelenomhulsel, dat behouden blijft bij het verwerken van bruine rijst, bevat echter ook enkele schadelijke stoffen, zoals fytinezuur, dat de opname van calcium en ijzer remt.
Het zetmeel, dat in aanzienlijke hoeveelheden in rijst wordt aangetroffen, wordt langzaam geabsorbeerd en verteerd, waardoor een constante toevoer van glucose wordt verkregen, en dit stelt u in staat de bloedsuikerspiegel bij diabetici onder controle te houden.
Rijst is een glutenvrij gewas, daarom is het erg nuttig voor mensen met tarwe-intolerantie (intestinaal infantilisme, coeliakie of de ziekte van Herter-Heibner). Dit is uiterst belangrijk voor zuigelingen, omdat ze nog niet voldoende intestinale enzymactiviteit hebben ontwikkeld en pap met gluten coeliakie kan veroorzaken. Volgens de regels van bijvoeding krijgt het kind rijstepap in melk, omdat melk het verrijkt met veel complete eiwitten, mineralen en vitamines en het bovendien lekkerder maakt. Het is rijstepap die wordt aanbevolen door voedingsdeskundigen voor jonge kinderen. Maar het mag niet eerder dan op 4, 5 maanden worden geïntroduceerd. In zeldzame gevallen kan het vanaf twee maanden worden toegediend, meestal met regurgitatie. Aanvullende voeding begint in kleine porties van een theelepel.
Het vasten van rijstdagen wordt door veel voedingsdeskundigen aanbevolen. Rijst bevat een kleine hoeveelheid natrium (het kan vocht in het lichaam vasthouden), maar veel kalium (het bevordert de uitscheiding van natrium) en 8 essentiële aminozuren zijn ook opgenomen in de samenstelling van rijstkorrels. Het is voldoende om één keer per week een rijstdag voor jezelf te regelen voor een gemakkelijk verlies van maximaal 1 kg lichaamsgewicht - overtollig vocht en metabole eindproducten.
