Sleedoorn is een struik met doornige takken. Er rijpen bessen op, die soms worden verward met pruimen. Dit zijn echter verschillende planten. Sleedoorn heeft in vergelijking met pruim een meer samentrekkende en minder zoete smaak en is ook veel kleiner van formaat. De vruchten van de plant kunnen zowel voordelen als enkele contra-indicaties hebben.
Doornbessen hebben de neiging om de mond te breien, dus ze worden zelden vers geconsumeerd. Kortom, er wordt jam van gemaakt, er worden verschillende soorten jam en taartvullingen gemaakt.
In de volksgeneeskunde worden sleedoornbessen meestal vers gebruikt.
De sleedoorn bevat een grote hoeveelheid tannines en heeft daarom antiseptische eigenschappen. In de volksgeneeskunde zijn deze bessen het enige plantaardige voedsel met een zoetige smaak, dat wordt gebruikt bij diarree, voedselvergiftiging en indigestie.
Een medicijn gemaakt van sleedoornbessen (200g), duindoornschors (50g), gras en kamillebloemen (100g) wordt als zeer effectief beschouwd voor diarree. Alle componenten worden gekookt in een waterbad met 1,5 liter water. Het afgewerkte mengsel wordt in 2 eetlepels genomen. elke 4 uur.
Vanwege het gehalte aan coumarine, dat de antiseptische eigenschappen van bessen bepaalt, kan de tot pap gestampte doorn worden toegepast op wonden, eelt en steenpuisten.
Het wordt aanbevolen om bessen te kauwen voor ziekten van het tandvlees, tanden, keel.
De doorn kan worden geconsumeerd om braken te voorkomen. Soms wordt het gebruikt voor toxicose tijdens de zwangerschap, maar de haalbaarheid hiervan is niet door de wetenschap bevestigd.
Compote van doornbessen heeft diuretische en bloeddrukverlagende eigenschappen. Om de druk te verminderen, kunt u ook een afkooksel van de bladeren van de plant gebruiken.
De bessen bevatten mineralen (ijzer, kalium) en een grote hoeveelheid vitamine A, C, K, R. Ze kunnen worden gebruikt voor vitaminegebrek, vooral omdat ze aanhouden tot de eerste nachtvorst.
Sleedoorntinctuur wordt soms gebruikt als een kalmerend middel. Voor de bereiding is het noodzakelijk om gedurende 2 weken 200 g plantenbloemen in 0,5 liter wodka te laten staan. Deze tinctuur wordt gecrediteerd met metabolisme-versnellende eigenschappen tijdens gewichtsverlies.
De sleedoorn wordt ook gebruikt voor cosmetische doeleinden. Voor het spoelen van haar met vette seborroe wordt een afkooksel van bloemen gebruikt. Het wordt ook aanbevolen om het aan het bad toe te voegen voor een probleemhuid en frequente acne. Het is goed om de vette huid af te vegen met netelig ijs gemaakt van sap van bessen en water in een verhouding van 1: 1.
Een alcoholische infusie van doornbloemen kan de stofwisseling niet versnellen. Een afname van het lichaamsgewicht treedt op vanwege het feit dat een bepaalde hoeveelheid diuretica en coumarinen wordt overgebracht in de gebruikte samenstelling. Bovendien veroorzaakt voortijdige infusie op een lege maag diarree, wat ook leidt tot gewichtsverlies (hoewel niet vanwege de vetcomponent). Houd er rekening mee dat langdurig gebruik van alcoholtinctuur (enkele weken of zelfs maanden) kan leiden tot indigestie, uitdroging en stofwisselingsstoornissen.
Terwijl sleedoornbessen helpen bij diarree, hebben de bladeren, bloemen en schors daarentegen laxerende eigenschappen. De plant kan, vooral tijdens de bloei, een allergische reactie veroorzaken.
Voordat u doornfruit gebruikt, is het raadzaam om een arts te raadplegen. De dosering kan variëren afhankelijk van factoren zoals leeftijd, gezondheid en enkele andere. Het is de moeite waard om extra voorzichtig te zijn bij het consumeren van sleedoornbessen tijdens zwangerschap en borstvoeding.
