Voor echte kenners is thee niet alleen een sterke zwarte drank. Dit is een traditie met een geschiedenis van duizend jaar. Om zwarte thee van hoge kwaliteit te kiezen, is het de moeite waard om te vragen hoe het wordt gemaakt.
Grondstoffen doorlopen alle stadia van verwerking - verwelken, walsen, fermenteren, drogen en sorteren - om te eindigen met de beste variëteit aan zwarte thee. Dit type thee is het moeilijkst te maken, terwijl het maken van groene thee slechts drie fasen vereist: rollen, drogen en sorteren.
Soorten thee
Er zijn drie soorten zwarte thee van hoge kwaliteit - blad, gegranuleerd (zogenaamde STS-thee) en geperst. De eerste twee zijn bekend in het GOS en de laatste wordt alleen in China gebruikt. Er is ook poeder - verpakt - thee. Maar het behoort niet tot de elite-soorten.
Verpakte en gegranuleerde theesoorten verschillen in sterkte van de grootbladige soort. Ze doen op geen enkele manier onder voor hem qua smaak, maar tijdens de verwerking verliezen ze het grootste deel van het aroma.
Kwaliteit zwarte thee in droge vorm heeft een donkere kleur. Meestal zwart of bruinzwart. Als de theebladeren een rode tint hebben, duidt dit op een lage kwaliteit van het product. De grijze kleur geeft de bederf van de thee aan, bijvoorbeeld dat de theebladeren vochtig zijn.
Hoogwaardige zwarte thee heeft een karakteristieke parelmoerachtige tint, door professionals een vonk genoemd. En de aanwezigheid van witte villi, tips genoemd, is alleen toegestaan in thee met bloemenadditieven.
Indiase variëteiten
De beste zwarte thee die in India wordt geproduceerd, wordt Darjeeling-thee genoemd. Darjeeling dankt zijn naam aan de provincie waar het wordt verbouwd. Verwijst naar elite-variëteiten. Het is niet erg sterk en verschilt niet in astringentie, maar het aroma heeft karakteristieke bloemige amandeltonen. Om een echte "Darjeeling" te kopen, moet je thee nemen van de eerste of tweede oogst.
Indiase "Assam Tea" heeft een rijkere zure smaak in vergelijking met Darjeeling. Maar het vage moutaroma is geen partij voor de bedwelmende Darjeeling-thee. Assam-thee wordt vaak als mix verkocht onder het label Irish Breakfast, dat tot 80% van de oorspronkelijke grondstoffen bevat.
Nilgiri-thee wordt niet als elite beschouwd. Heeft een ruwe smaak en een zwak aroma. En "Sikkim Tea", hoewel van hoge kwaliteit, is niet erg populair in Rusland.
Ceylon-variëteiten
Hoogwaardige zwarte thee uit Ceylon is dankzij producenten uit Engeland naar de uitgestrekte gebieden van de voormalige Sovjet-Unie gekomen. Daarvoor had het CIS een brede selectie middelmatige drankjes gemaakt in Sri Lanka.
Tegenwoordig wordt elite Ceylon-thee geproduceerd door Ahmad Tea en Twinings. De rest van de theesoorten met het label "Orange Pekoe" zijn slechts een mengsel van gewassen van gewone plantages.
Chinese variëteiten
Groene thee heeft de voorkeur in China. En zwarte, of zoals ze thuis worden genoemd, rode variëteiten, komen vaker voor in de GOS-landen.
De bekendste Chinese zwarte thee is Lapsang Souchong Tea. Lapsang sushong wordt tijdens het droogproces ontsmet met dennenrook, waardoor het een speciaal aroma krijgt.
Keemun-thee wordt vaak opgenomen in een verscheidenheid aan Engelse ontbijtmixen. Keemun wordt zelden in zijn pure vorm verkocht. Het smaakt meer naar Georgische zwarte thee, wat het radicaal onderscheidt van Indiase variëteiten.
