De meest populaire Italiaanse pestosaus wordt geserveerd bij brood, pasta en als bijgerecht bij vleesgerechten. Pestovarianten bestaan ook in andere landen. Deze veelzijdige saus heeft bijzondere eigenschappen bij de bereiding.
"Pesto" in vertaling uit het Italiaans betekent "verpletterd" of "gestampt". De saus wordt bereid door de ingrediënten in een blender of vijzel te malen. Er zijn veel soorten pesto, zowel traditioneel als modern.
De provincie Ligurië met als hoofdstad Genua wordt beschouwd als de geboorteplaats van pesto. Daarom is pesto in het Genuese een klassieker van het genre. Verse basilicum, knoflook en zout (bij voorkeur grof) worden in een marmeren vijzel met een houten stamper tot een romige consistentie gemalen. Dennen (Italiaanse pijnboompitten) worden daar toegevoegd en ook ingewreven. Na het wrijven van de lucht wordt pecorino-kaas toegevoegd, eerder geraspt op een fijne rasp, en olijfolie, natuurlijk, Ligurische en eerste persing.
Er zijn moderne pestorecepten waarbij gember en munt, koriander, olijven, groene olijven, spinazie, koriander, citroenschil en champignons worden toegevoegd aan de traditionele set ingrediënten. Voor vegetariërs wordt kaas in pesto vervangen door misopasta.
De saus, die over de hele wereld zo populair is geworden, is niet moeilijk te kopen in de winkel. Maar de echte pesto is de moeite waard om zelf te maken of een bezoek te brengen aan een Italiaans restaurant. Feit is dat de saus in de supermarktschappen wordt gemengd met automatische machines en pijnboompitten worden vervangen door goedkopere walnoten of cashewnoten, de kwaliteit van de olie is daar lager en de Parmezaanse kaas is goedkoper.
Pesto kan worden toegevoegd aan lasagne, pasta, ravioli, gnocchi, minestronesoep, wordt geserveerd met vers brood of crackers als aperitief, en ook aan gegrild vlees.
