De zuur-base balans is de belangrijkste indicator van de biochemische balans in het lichaam. En het hangt in de eerste plaats af van wat we eten.
Zelfs oude oosterse wetenschappers beweerden dat alle producten in twee groepen zijn verdeeld: zuur (yin) en alkalisch (yang). In dit opzicht hebben ze totaal verschillende effecten op het lichaam.
Volgens onderzoeksgegevens overheersen in het dieet van een moderne persoon in de regel voedingsmiddelen die verzuring van het lichaam bevorderen. Vandaar een zwakke immuniteit, vatbaarheid voor verkoudheid, chronische vermoeidheid, verschillende allergische reacties, enzovoort. Bovendien leidt verzuring tot de afzetting van extra kilo's, dat wil zeggen obesitas. Dus waarom zou u niet proberen om oxiderende en alkaliserende voedingsmiddelen opnieuw in evenwicht te brengen om u gezond te houden en tegelijkertijd af te vallen?
Hoe te controleren?
Apotheken verkopen lakmoesproeven die de pH van speeksel en urine kunnen meten - ze tonen het zuur-base-evenwicht in ons lichaam. Er moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Het is niet nodig om de pH van urine 's ochtends na het ontwaken te meten, maar tijdens de tweede reis naar het toilet. U moet verschillende metingen uitvoeren en het rekenkundig gemiddelde samenvatten. Let op: Een urine-pH lager dan 7 is een teken van verzuring.
Hoe de pH te herstellen
Introduceer alkaliserende voedingsmiddelen in uw dieet op weg naar herbalancering. In grotere mate granen - boekweit, rijst - en in mindere mate - groenten. Het is voldoende om 1-2 keer per week vis in het menu op te nemen en één keer peulvruchten. Als u zich beter voelt, kunt u proberen om zure en alkalische voedingsmiddelen in ongeveer gelijke verhoudingen op te nemen, waardoor de laatste het voordeel heeft. Je doel is om geleidelijk een verhouding van 1: 2 te bereiken tussen zure en alkalische voedingsmiddelen.
Sterke oxidatie geeft: aubergine, courgette, komkommer, tomaten, spinazie, zuring, doperwtjes, bieten, selderij, knoflook, citrusvruchten, bananen, dadels, maïs, haver, olijf- en pindakaas, vis, rundvlees, konijn, varkensvlees, suiker, koffie, honing, cacao, vruchtensappen, wijn.
Zwakke oxidatie: druiven, pruimen, pruimen, peren, perziken, witte kool en bloemkool, watermeloen, meloen, walnoten, pinda's, amandelen, hazelnoten, zonnebloemolie, gedroogde bonen, lam, room, boter, harde kaas, kefir, melk, chocolade, alcoholische en koolzuurhoudende dranken, thee, bier.
Sterk alkaliserend geven: wortelen, peterselie, waterkers, pompoen, boekweit, gierst, rijst, saffraan, rode en zwarte kaviaar, fazant, eieren, kamillethee, Japanse bosthee.
Zwakke oxidatie: aardbeien, appels, uien, prei, radijs, rapen, mierikswortel, dille, erwten, lijnzaadolie, kaneel, rozemarijn, tijm, vis (meerval, haring, sardines), kalkoen, eend, groene thee.
Een dieet dat volledig bestaat uit alkaliserende voedingsmiddelen is mogelijk, maar mag niet langer duren dan twee weken.
