Wagashi is een traditioneel Japans dessert. Japanse zoetigheden zijn minder zoet dan Europese. Het wordt in de hogere lagen van de Japanse samenleving als een goede vorm beschouwd om wagashi te serveren met traditioneel theedrinken. De kunst van het bereiden van elk type wagashi moet onderworpen zijn aan strikte kanonnen. Wagashi ziet eruit als een echt sieraad.
Wagashi bevat een grote hoeveelheid vitamines, vezels en sporenelementen. Door de natuurlijke samenstelling zijn Japanse zoetigheden caloriearm. Voor een persoon die een gezonde levensstijl leidt, is wagashi een echte vondst.
Soorten wagashi
Er zijn meer dan 20 soorten wagashi. Hier zijn er slechts een paar:
- mochi (gemaakt van mochi kleefrijst, gevuld met adzukibonen);
- ama-natto (een mengsel van bonen gekookt in suikersiroop);
- manju (zoete cakes met zoete aardappelen, appels en bonenpasta);
- botamochi (rijstwafels met adzukibonenpasta);
- daifuku (bestaande uit rijstdeeg, zoete ankopasta en vers fruit).
Japanse wagashi mochi
De meest bekende soort wagashi is mochi. Het is mochi dat de basis vormt voor de vervaardiging van veel Japanse zoetigheden. Om mochi te maken heb je de volgende ingrediënten nodig:
- 1 kg mochi rijst (gewone rijst kan ook);
- 0,5 kg sojabonen of middelgrote rode bonen;
- 0,5 kg suiker;
- bosbessensiroop naar smaak
- groene theepoeder (verkocht in gespecialiseerde theewinkels) naar smaak;
- meel (rijst of tarwe).
Mochi koken begint met het bereiden van rijst en bonen. De bonen worden 24 uur geweekt in warm water. Rijst wordt voorgewassen en een nacht in koud water geweekt.
De volgende dag worden de bonen met suiker gekookt tot ze glad zijn. Rijst wordt een half uur gekookt. Vervolgens wordt de rijst geplet tot een homogene kleverige massa. Aan de rijstmassa wordt een beetje bosbessensiroop en theepoeder (voor de kleur) toegevoegd. Het deeg is klaar.
Het deeg wordt gesneden op een tafel, op een met bloem bestoven oppervlak. Kleine cakes worden gevormd uit de massa, een pasta van bonen of bonen wordt erin gedaan. Mochi is klaar.
Manju is een soort wagashi
Niet minder interessant is het recept voor manju - zoete taarten. Om het deeg te bereiden heb je nodig:
- 0,25 kg sojabonenpasta;
- 6 eetl. eetlepels tarwebloem;
- een snufje suiker.
Voor de vulling zijn de volgende producten nodig:
- 5 eetl. lepels water;
- 0,15 kg zoete aardappel (zoete aardappel);
- een kwart appel;
- 0,2 liter water;
- 2 eetlepels. eetlepels suiker;
- een kwart citroen.
Om de manju te bereiden, meng je de deegingrediënten tot een gladde massa. Voor de vulling wordt de zoete aardappel in blokjes gesneden en 5 minuten in koud water geweekt (om de bitterheid te elimineren).
Kook de gehakte appels en zoete aardappelen op middelhoog vuur met toegevoegde suiker tot ze zacht zijn. Aan het einde van het koken wordt citroensap toegevoegd. Het water wordt uit de pan afgevoerd en de appels en aardappelen worden tot een gladde massa gekneed.
Uit de resulterende massa worden kleine blokjes gevormd. Vervolgens moeten de blokjes in beslag worden gedompeld en in een pan worden gebakken. Het dessert is klaar.
Kenmerken van wagashi
Wagashi is niet zomaar een toetje, ze drukken de kenmerken uit die kenmerkend zijn voor Japanse tradities. Wagashi met zijn vorm en kleur moet het "oog" behagen en het aroma moet worden gecombineerd met de smaak van groene thee. Japanse zoetigheden worden alleen met de hand gemaakt en de naam van elk dessert roept associaties op met de natuur en harmonie bij de mens.
