Het trieste nieuws is dat je de echte Bellini maar 3 maanden per jaar kunt proeven, tijdens het witte perzikseizoen. Op elk ander moment zal het slechts een zielige kopie zijn. Beter nog, doe het in Italië. Dit drankje is een van de vluchtige geneugten van de zomer.
Giuseppe Cipriani, oprichter van Harry's Vag in Venetië, vond in 1945 Beilini uit en gaf deze blend in 1949 een naam, beïnvloed door de karakteristieke roze kleur in schilderijen van Giovanni Bellini (1430-1516). De drank bestaat uit twee ingrediënten: witte perziksap en mousserende wijn. De kleur van de drank wordt gecreëerd door "rode aderen", die zich bevinden op het contactpunt tussen het vlees en het perzikbot.
De overvloed aan perziken in Italië duurt van juni tot september, en Giuseppe Cipriani was er zo verslaafd aan dat hij zich afvroeg of er een manier was om deze magische geur over te brengen op het drankje dat hij bij Harry's Wag kon aanbieden. Hij besloot wat te experimenteren met gepureerde kleine witte perziken en voegde wat Prosecco toe. In de loop der jaren hebben Harry's Wag-keukens kleine, aromatische witte perziken met de hand gepureerd.
Er wordt aangenomen dat niemand bij zijn volle verstand Bellini drinkt in de winter, zelfs als bevroren puree het mogelijk maakt om de natuur uit te dagen. Niettemin kun je in de film "Brodsky is geen dichter" zien hoe een vriend van de dichter, een Amerikaanse kunstenaar, in de winter dit etablissement binnenkomt, waar ze met Joseph waren, en deze cocktail bestelt.
Hoe zit het met de tijd van de dag? De cocktail is te zwaar als aperitief voor de lunch of het diner. De beste tijd is om de dag te beginnen met het ontbijt. Of, integendeel, aan het eind van de dag bij het dessert.
Hoe zoet moet Bellini zijn? Matig zoet voor een kenmerkende perziksmaak.
Sommige recepten bevatten citroensap als een van de ingrediënten. Waar kwam dit idee vandaan? Misschien door een misverstand over het recept van Harry's Wag zelf. Tijdens de bereiding van de puree wordt citroensap genoemd in een verhouding van 1:10, wat helpt om oxidatie van het perziksap te voorkomen.
De verhoudingen zijn een kwestie van smaak. Het Harry's Bar Cookbook heeft een verhouding van 1:3 van puree tot mousserend.
Tot slot, welk type glas moet u gebruiken? Serveren in een fluitglas is sierlijk en mooi. Maar de foto in The Harry's Wag Cookbook legt geen fluit vast, maar het zicht op een tuimelschakelaar met een nogal dikke bodem. Het is in zo'n glas dat een cocktail wordt geserveerd in de film "Brodsky is geen dichter".
De cocktail heeft 3 van de meest bekende variaties: Puccini, Rossini en Tiziano.
In Puccini wordt perzikpuree vervangen door mandarijnensap. De eerste vermelding is te vinden in het boek Bluff you way in Champagne uit 1992 van Nikolas Montesde. Dit drankje is een eerbetoon aan de beroemde Italiaanse componist van de 19e eeuw Giacomo Puccini, namelijk het werk van Madame Butterfly.
Rossini heeft de perzikpuree vervangen door aardbeienpuree. Net als de vorige draai, werd deze geïnspireerd door het werk van een andere componist - Gioachino Antonio Rossini.
En tot slot is Tiziano een drank op basis van mousserende wijn en rode druivensap. Het werd gemaakt ter ere van de Italiaanse schilder van de Venetiaanse school van de 15e eeuw - Tiziano Vecellio.
Deze 4 variaties vormen dus samen een enkele afbeelding, die 4 opeenvolgende seizoenen vormt. De lente brengt rijpe aardbeien (Rossini), de zomer brengt zoete perziken (Bellini), de herfst is rijk aan sappige druiven (Tiziano) en de winter brengt heldere citrusmandarijn (Puccini).
