Het sporenelement mangaan is in het menselijk lichaam uitermate belangrijk voor een goede ontwikkeling van alle cellen en weefsels. Door hun aanwezigheid zijn ze in staat om belangrijke functies uit te voeren en vitamine B1, ijzer en koper volledig te assimileren, zonder welke het absoluut onmogelijk zou zijn om het proces van vorming van nieuwe cellen, inclusief zenuwcellen, te starten.
Het lichaam van een volwassene bevat ongeveer 10 of 20 mg van het sporenelement mangaan. Het meeste wordt aangetroffen in de lever, het botweefsel, de nieren en de hersenen. De opname van mangaan wordt aanzienlijk verbeterd met behulp van fosfor, vitamine E en calcium (je moet heel voorzichtig zijn, want in grote hoeveelheden kunnen deze sporenelementen het metabolisme van mangaan in het lichaam aanzienlijk verminderen).
De rol van mangaan in het menselijk lichaam is het activeren van een groot aantal enzymatische reacties, zoals: vorming van botstructuur, verbetering van het zenuwstelsel, voorkomen van de vorming en afzetting van vet in de lever, snelle genezing van wonden en menselijke groei, opname van ijzer door het lichaam. Ook worden dankzij mangaan glucose en eiwitten gevormd, met zijn hulp vindt energiemetabolisme plaats, waarbij glucose en koolstof worden geoxideerd. Dit sporenelement helpt aanzienlijk bij de assimilatie van koper en neemt gezamenlijk deel aan veel processen, bijvoorbeeld bij de activering van enzymen.
Een volwassene heeft 2 tot 5 mg van het sporenelement mangaan per dag nodig. Voor vrouwen tijdens zwangerschap en borstvoeding variëren de doses van deze stof van 4 tot 8 mg. Kinderen van één tot drie jaar - 1 mg, van vier tot zes jaar - 1,5 mg, van zeven tot vijftien - 2 mg. Voor kinderen ouder dan vijftien jaar variëren de doses mangaan per dag van 2 tot 5 mg.
Als een persoon dagelijks tijd besteedt aan lichamelijke activiteit of ziekten heeft zoals diabetes mellitus, frequente duizeligheid, schizofrenie of zenuwaandoeningen, is het noodzakelijk om de inname van mangaan te verhogen van 5 tot 8 mg.
Het meeste sporenelement mangaan zit in thee en cacao, veenbessen, iets minder in eetbare kastanjes en paprika's. Melk, vlees (rund, lam, kalf en gevogelte), verschillende soorten vis en olijfolie bevatten veel mangaan. Ook zijn honing, citroenen, mosterd en selderij in grote hoeveelheden verzadigd met dit element, dat uiterst belangrijk is voor het menselijk lichaam. Iets minder komt voor in lever, bieten, bonen, uien, doperwten, peterselie, tarwe- en roggebrood, aalbessen, bosbessen en vossenbessen. Bananen, pruimen, vijgen, donkere honing, oesters en gist bevatten ook mangaan.
Het ontbreken van dit sporenelement in het menselijk lichaam is een van de meest voorkomende afwijkingen. Vaak gaat dit gepaard met een toename van emotionele of mentale stress (mangaan werkt hard bij alle stabilisatieprocessen van het centrale zenuwstelsel). Een tekort aan dit sporenelement heeft een nadelige invloed op het zenuwstelsel, heeft een negatieve invloed op het functioneren van de hersenen en enkele andere organen.
Mensen met een depressie hebben een verhoogde hoeveelheid van het sporenelement mangaan nodig, omdat het vooral tijdens momenten van mentale achteruitgang een ernstig tekort heeft.
Net als een tekort is een overmaat van dit micro-element vooral schadelijk voor het menselijk lichaam. In geval van een overdosis van deze stof (vanaf 40 mg per dag), kunnen significante veranderingen in het functioneren van het lichaam optreden, zoals: het optreden van hallucinaties, dagelijks verlies van eetlust, verminderde menselijke activiteit, het optreden van pijn in de spieren, constante vermoeidheid en slaperigheid, evenals depressie, atrofie van het spierstelsel en zelfs longschade.
