De Georgische keuken is zeer divers en origineel. Kaukasische hooglanders staan bekend om hun gastvrijheid, overvloedig eten en liefde voor allerlei kruiden. De meeste van hun nationale gerechten zijn pittig en zeer bevredigend. Gevogelte-, lams- en rundvleesgerechten zijn heel gebruikelijk. Een van deze gerechten is kharcho-soep, die een frequente gast is geworden op de tafels van Russen.
Er zijn net zoveel recepten voor Georgische Kharcho-soep als er koks zijn. Net als de Oekraïense borsjt bereidt elke gastvrouw Georgische soep op haar eigen manier. Iemand gebruikt de traditionele tkemali saus gemaakt van zure pruimen in de bodem van de soep, iemand kiest granaatappelsap. Het klassieke recept maakt gebruik van tklapi, kersenpruimmarshmallow, die kharcho een karakteristieke zure smaak geeft. Nog eens 1,5 kg vlees vereist 200 g rijst, 150 g tomatenpuree, walnoten, uien - minstens 300 g, peterseliewortel, knoflook, kruiden en specerijen. De soep is erg dik, smakelijk en aromatisch.
De naamgeving van Kharcho-soep is niet eerlijk. Het dikke en rijke gerecht kan heel goed worden toegeschreven aan een soort stoofpot, bovendien maakt de overvloed aan vlees in de klassieke versie het mogelijk om als tweede te worden geserveerd.
Kharcho wordt traditioneel gemaakt van rundvlees. Het wordt met koud water gegoten en ongeveer twee uur gekookt. Het vlees wordt in een aparte container geplaatst. Vervolgens wordt rijst gekookt in runderbouillon en wordt er een dressing van gebakken groenten en tomatenpuree aan toegevoegd. Groenten worden voorgebakken in een koekenpan, waarna er zout, basilicum en tomatenpuree aan worden toegevoegd. De pasta kan trouwens worden vervangen door verse tomaten. De volgende stap is het toevoegen van geplette noten, gehakte koriander, gehakte basilicum en knoflook, door een knoflookpers gehaald, aan de soep. Soms wordt hete peper toegevoegd.
De finishing touch is een stukje tklapi en een snufje hop-suneli. In plaats van tklapi kun je Tkemali-saus gebruiken, wat veel vaker voorkomt in winkels en supermarkten. De soep is bijna klaar. Daarna wordt de kharcho enkele minuten aangedrukt, dan wordt het rundvlees, in kleine blokjes gesneden, terug in de pan met de soep gedaan. Georgische pittige soep wordt warm geserveerd zodat je het hele smaakboeket kunt proeven.
Professionele koks noemen Kharcho aintopf, d.w.z. dikke chowder met een open lijst van ingrediënten. Er zijn recepten die de aanwezigheid van noten suggereren.
Dit is een klassiek kharcho-recept. Nu wordt het van elk vlees bereid, er worden veel verschillende kruiden en specerijen aan toegevoegd. Naast koriander worden tijm en munt toegevoegd, worden de noten gemalen met knoflook en zwarte peper en wordt de peterseliewortel vervangen door gewone wortelen. Dit alles geeft de klassieke kharcho een nieuw smaakaccent. Deze ongewone pittige Georgische soep heeft veel fans verzameld. Het wordt over de hele wereld gekookt. Er zijn kharcho-recepten voor elke smaak. Tijdens het vasten wordt een speciale vereenvoudigde versie van de soep bereid, en overtuigde vegetariërs koken sojavlees in plaats van rundvlees.
Kharcho wordt beschouwd als een van de oudste gerechten, men kan niet zeggen dat het gekookt is, het is gekookt.
Het enige nadeel van kharcho is dat het erg lang duurt om te koken. Het duurt slechts ongeveer twee uur om de ingrediënten te bereiden, en dan nog bijna een uur - het kookproces zelf. Hoewel dit niet eens een minpuntje is, maar een van de kenmerken van de nationale Georgische soep. Dit gerecht is stevig en kan niet worden opgeklopt. Bij het bereiden van kharcho legt de gastvrouw er een stukje spirituele warmte in. Misschien is de soep daarom zo aromatisch en lekker dat je hem zeker met lieve gasten zou willen delen.
