Harde Italiaanse Parmezaanse kaas wordt in veel gerechten gebruikt om een vleugje pikantheid toe te voegen. Echte Parmezaanse kaas wordt gemaakt van een grote hoeveelheid melk en rijpt soms wel drie jaar. Het is niet verwonderlijk dat de prijs van een dergelijk product vrij hoog is. Het is om deze reden dat er vaak een wens is om het te vervangen door een andere, goedkopere analoog.
Parmezaanse productietechnologie
De productie van Parmezaanse kaas begint elk jaar op dezelfde dag - 1 april. Om één kop te maken, waarvan het standaardgewicht ongeveer 40 kg is, heb je 550 liter melk nodig. De afgewerkte kaas wordt een jaar gerijpt in speciale vaten en vervolgens gecontroleerd op kwaliteit. Als de consistentie niet uniform blijkt te zijn of als er lucht in het product komt, wordt het gemarkeerd met een speciale stempel, waardoor het onder een andere naam kan worden verkocht. Parmezaanse kaas, goedgekeurd door experts, wordt nog een jaar of twee gerijpt en vervolgens gemarkeerd met een verbrand merk en gemarkeerd met het opschrift Parmigiano Reggiano.
Gerechten waaraan Parmezaanse kaas is toegevoegd
Dankzij de brosse korrelige schilferige structuur en originele smaak wordt Parmezaanse kaas al lang toegevoegd aan veel Italiaanse gerechten als finishing touch. Meestal worden ze bestrooid met pasta, risotto, polenta of pizza, evenals sommige vlees- of visgerechten die in de oven zijn gekookt. Deze kaas staat bekend om het feit dat hij bij het smelten geen klontjes achterlaat en niet stroperig wordt.
Parmezaanse kaas wordt ook toegevoegd aan verschillende salades, waaronder Caesar, en zelfs aan sommige soepen. In het thuisland van dit product, in de regio Emilia-Romagna, wordt het vaak als dessert gebruikt in combinatie met walnoten, peren of druiven. Parmezaanse kaas wordt ook vaak gebruikt als onafhankelijke wijnsnack.
Kaas ter vervanging van Parmezaanse kaas
Het is bijna onmogelijk om een heel stuk Parmezaanse kaas te vervangen door een andere kaas, want degenen die de smaak van dit product kennen, zullen zeker een nep herkennen. Maar in gerechten die geraspte Parmezaanse kaas nodig hebben voor een recept, kun je een ander soort kaas toevoegen. Dus voor het maken van lasagne, pastaschotel of pizza, waar de kaas moet smelten, kun je het beste Litouwse "Dziugas" of "Rokiskis" gebruiken, maar elke Nederlandse harde kaas is ook geschikt. In het slechtste geval kunt u Russische harde kaas gebruiken.
In salades, risotto's of andere gerechten die dun gesneden Parmezaanse kaasborden nodig hebben, kunt u Italiaanse Grana Padano-kaas doen. De laatste lijkt op Parmezaanse kaas met een korrelige textuur en een pikante smaak met een lichte nootachtige smaak, maar is iets zouter. Toch zal het smaakverschil tussen deze twee soorten alleen worden bepaald door een echte kenner van Italiaanse kazen.
Minder vergelijkbaar met Parmezaanse kaas is de oude Zwitserse Gruyère-kaas, die een nootachtige smaak en een scherp kruidig aroma heeft. De kleur is echter meer geel en de kooktechnologie is anders. Maar het kan ook geraspt of als dunne borden gebruikt worden.
