Het gebeurde zo dat de keuken van de beroemde "laars" populair en succesvol is tot ver buiten de grenzen van het Europese continent. Wat is het geheim van dit succes? Waarschijnlijk het feit dat Italianen een brede lijst van ingrediënten gebruiken om te koken, en de meeste van hen groeien op dit zonnige land.
Natuurlijk is Franse verfijning ver weg, maar de Italiaanse keuken heeft een troef: de producten die voor het gerecht worden gebruikt, zijn seizoensafhankelijk. Italiaanse vrouwen die naar de markt gaan, maken geen lijst met producten, omdat ze niet weten wat ze zullen kopen, en nog meer omdat ze niet weten welk gerecht voor het avondeten zal worden bereid.
De vorming van de keuken is gedurende meerdere eeuwen uitgevoerd en aangrenzende staten hebben een belangrijke rol gespeeld in dit proces. Op de Europese kaart verscheen de staat Italië pas 100 jaar geleden, en dankzij dit was het in staat om de beste culinaire hoogstandjes van de Siciliaanse, Ligurische, Napolitaanse en Milanese keukens te absorberen. Tegenwoordig wordt de Italiaanse keuken conventioneel verdeeld in de noordelijke en zuidelijke keuken. Ze verschillen alleen in de gebruikte smaakmakers. Kortom, hetzelfde gerecht, op een noordelijke of zuidelijke manier bereid, kan door zijn kruiden aanzienlijk van smaak verschillen.
Elke maaltijd begint met het serveren van snacks - in Italië worden ze antipasti genoemd. Als hoofdsnack op tafel kunnen er bijvoorbeeld stukjes kippenpoot zijn met een heel vreemd en op het eerste gezicht onverenigbaar bijgerecht in de vorm van meloenen of perziken. Voorgerechten worden vervangen door salades. Er is hier één onuitgesproken regel: een minimum aan azijn en een maximum aan olie en zout. En pas nadat salades op tafel verschijnen, wordt de eerste gang geserveerd - soep, pasta of risotto. Meestal hebben Italianen pasta als hoofdgerecht op tafel, omdat de tafel zonder deze als leeg en saai wordt beschouwd.
Na het serveren van de eerste gang, maak je je klaar voor een ander culinair genot in de vorm van dolci of, in eenvoudige woorden, dessert. Meestal wordt tiramisu geserveerd, minder vaak citroencake of rumbiscuit, en je krijgt ook een ongelooflijk aantal soorten ijs aangeboden. Thee wordt in Italië koel behandeld, dus koffie wordt meestal na het dessert gebracht. Bij het ontbijt drinken ze het liefst cappuccino en in de middag espresso. Hoewel de laatste zo geliefd is bij Italianen dat ze hem de klok rond drinken.
De nationale Italiaanse keuken is niet alleen een van de beste ter wereld, maar ook de meest modieuze. Dit is echter niet verwonderlijk, want zo'n aantal ingrediënten die in één gerecht worden gebruikt, vind je zelfs niet in de verfijnde Franse keuken.
