De geschiedenis van het wijnmaken gaat vele millennia terug; in het oude Rome en het oude Griekenland werd wijn beschouwd als een geneeskrachtige drank, een geschenk van de goden. Veel gebeurtenissen in iemands leven gaan gepaard met wijn, als hij zich slecht voelt, verdrinkt hij zijn verdriet in wijn, als er een aangename gebeurtenis plaatsvindt, stroomt de wijn als een rivier. Zelfgemaakte wijnen maken is niet eenvoudig, maar wel mogelijk.
Wat is tafelwijn?
De belangrijkste grondstof voor het maken van wijn zijn druiven. Voor het maken van wijn zijn variëteiten als Merlot, Isabella, Riesling, Cabernet het meest geschikt. Om een lichte tafelwijn te krijgen, worden de druiven goed gerijpt geoogst. Tafelwijn is een natuurlijk druivenproduct dat wordt bereid zonder toevoeging van suiker en alcohol.
Als alle suiker in het sap van de bessen "droog" is gefermenteerd, worden dergelijke wijnen droog genoemd. Droge zelfgemaakte wijn wordt bereid in eiken en glaswerk. Rode en witte wijn wordt op verschillende manieren gemaakt.
Witte druivenwijn
Bij het bereiden van witte wijn wordt de most (sap) zonder vruchtvlees gefermenteerd, worden de druiven voorzichtig gekneusd met een houten stamper en wordt het sap gescheiden van de schil en de zaden. Vervolgens wordt het vruchtvlees eruit geperst door het in linnen zakken onder een pers of een soort zware lading te plaatsen. Het geperste sap wordt 24 uur verdedigd, vervolgens gemengd met zwaartekrachtsap en in een fermentatievat gegoten, dat tot ¾ van zijn volume wordt gevuld. De fles wordt afgesloten met een wattenstaafje en in een ruimte geplaatst met een temperatuur van ongeveer 20°C. Na ongeveer twee dagen begint de fermentatie en verloopt in twee fasen.
De eerste fase - krachtige gisting - duurt ongeveer een week en gaat gepaard met een temperatuurstijging, waarbij 90% van de suiker wordt omgezet in alcohol. De tweede fase - rustige gisting - duurt ongeveer een maand. Tijdens een rustige gisting worden de gerechten naar boven bijgevuld met gefermenteerde wort. Nadat de wijn is geklaard, wordt deze met behulp van een tapslang uit het bezinksel in een schone schaal gegoten, afgesloten met een stop en opgeslagen in de kelder.
Isabella rode huiswijn
Rode wijn wordt samen met het vruchtvlees gefermenteerd. Het wort van de geplette bessen wordt in een kom met een wijde hals geplaatst, tijdens de fermentatie wordt het 3-4 keer per dag geroerd. Na het einde van de krachtige gisting zinkt de dop van de schillen en zaden naar de bodem, op dit moment wordt de wijn van het vruchtvlees gescheiden - eerst door de zwaartekracht, en dan wordt de cake onder belasting eruit geperst. Vervolgens wordt het wort in een schone schaal gegoten en voor een rustige fermentatie gelaten, die 1, 5 maanden duurt. Daarna wordt de wijn in een schone container gegoten en in de kelder gezet.
Verdere zorg voor witte en rode wijn is hetzelfde. Na afkoeling en het vrijkomen van koolmonoxide neemt het volume van de vloeistof af, zodat de gerechten regelmatig moeten worden bijgevuld met wijn. Dit gebeurt eerst wekelijks, daarna twee keer per maand. Voor een betere rijping, herhaalt u na een paar maanden het inschenken van de wijn. Als de wijn helemaal klaar is, wordt hij gebotteld.
