Cantharellen zijn over de hele wereld geliefd. Deze levendige paddenstoelen staan bekend om hun delicate smaak en geweldige textuur en zijn te vinden in Europa en Azië, Noord-Amerika en zelfs de uitlopers van de Himalaya. Voor het eerst kwamen ze in de 18e eeuw uit de bescheiden boerenkeukens naar de tafels van aristocraten en het gebeurde in Frankrijk. Sindsdien worden cantharellen beschouwd als een van de gastronomische gerechten. Het is vermeldenswaard dat ze niet alleen lekker, maar ook gezond zijn.
Cantharellen zijn, net als veel andere paddenstoelen, een uitstekende bron van eiwitten en voedingsvezels, vitamines en mineralen, verzadigde en onverzadigde vetzuren. Het natuurlijke vitamine- en mineralencomplex genaamd "chanterelle" bevat:
- zink;
- selenium;
- kalium;
- koper;
- B-vitamines (B1, B6, B9, B12);
- PP-vitamines;
- vitamine D.
Fungo-therapeuten - genezers die geloven dat bijna elke aandoening kan worden genezen met behulp van paddenstoelen - bevelen wodka-infusie met cantharellen en gedroogd paddenstoelenpoeder aan als een antiparasitair middel. Sierpaddestoelen bevatten chinomannose, een polysacharide die een nadelig effect heeft op wormen. Dit polysacharide wordt vernietigd door zout en hoge temperaturen, dus heerlijke cantharelschotels zijn nutteloos als anthelminticum. Gedroogde cantharellen en extracten van deze paddenstoel zijn nuttig voor leverziekten, de wetenschappelijke geneeskunde heeft bewezen dat ze een effectief middel zijn bij de behandeling van hepatitis C. Als cantharellen niet doelbewust worden behandeld, maar ze gewoon koken en regelmatig eten, dan moet je onderweg kan het immuunsysteem enigszins versterken, het gezichtsvermogen verbeteren, botweefsel versterken en schadelijke radionucliden uit het lichaam verwijderen. Het enige jammere is dat kinderen geen cantharellen kunnen krijgen - zoals alle paddenstoelen zijn ze te zwaar voedsel voor hen.
In Rusland loopt het cantharelseizoen van juli tot begin oktober. In andere landen is deze paddenstoel soms in de maand december te vinden. Paddenstoelenplukkers houden ervan cantharellen te verzamelen die zich in een "kudde" nestelen. Het is voldoende om één heldere en opvallende schimmel te vinden en een heel broed staat tot uw dienst. Cantharellen zijn nooit wormachtig, ze kunnen "zonder te kijken" worden genomen en in een mand, emmer of zelfs een zak worden gestopt zonder angst voor geheugen. Een andere bonus van cantharellen is dat het moeilijk is om ze te verwarren met valse broeders.
Valse cantharellen zijn niet goudgeel, maar bijna fel oranje, soms zelfs uitdagend koperrood, hun poten zijn dun en vaak hol. De geur van de valse paddenstoel, in tegenstelling tot het delicate, bijna fruitige aroma van de gewone cantharel, is scherp en onaangenaam. Als je denkt dat je nog steeds in staat bent tot verwarring en bang bent voor ernstige vergiftiging, dan is het misschien niet overbodig om erachter te komen dat de valse cantharel als een voorwaardelijk eetbare schimmel wordt beschouwd, dat wil zeggen, wetenschappers hebben bewezen dat het slechts een minderjarige kan veroorzaken maagdarmklachten.
Kies bij het kopen van cantharellen voor middelgrote of kleine champignons met stevig vruchtvlees. Oude, grote exemplaren kunnen bitter, licht bitter van smaak en verschrompelde paddenstoelen zijn. Deze bitterheid gaat echter verloren bij langdurige hittebehandeling.
Om de paddenstoelen vlezig en smaakvol te houden, moeten de cantharellen in de koelkast worden bewaard, idealiter in een klein mandje gewikkeld in huishoudfolie. Een container met cantharellen moet in de koelkast worden geplaatst die bedoeld is voor het bewaren van groenten. Alvorens te bewaren, moeten cantharellen worden ontdaan van vuil, aangehecht vuil, gespoeld en gedroogd. Maar zelfs in deze vorm zullen ze niet langer dan 3-5 dagen meegaan.
Cantharellen kun je langer dan een week bewaren door de paddenstoelen in te vriezen. Er is een verhit debat over hoe cantharellen op de juiste manier kunnen worden ingevroren. Iemand denkt dat deze paddenstoelen rauw ingevroren kunnen worden, gewoon door ze schoon te maken, af te spoelen en te drogen. Anderen zeggen dat alleen gebakken of gekookte cantharellen onderhevig zijn aan bevriezing, terwijl verse bitter smaken nadat ze in de koelkast zijn bewaard. Dus wie heeft er gelijk? Bevroren verse cantharellen zijn alleen bitter als je grote, oude paddenstoelen of gedroogde paddenstoelen zonder vocht invriest. Kleine, sterke, jonge cantharellen kunnen rauw worden ingevroren zonder angst voor hun smaak. Het is alleen nodig om ze in porties te ontleden, omdat de champignons niet opnieuw kunnen worden ingevroren.
Er zijn veel recepten voor het koken van cantharellen. Deze champignons zijn zowel gekookt als gebakken goed. Ze kunnen worden toegevoegd aan roerbakgerechten, soep, saus, omelet, quiche, taartbodem, geserveerd op toast, bij pap, pasta, vis, gevogelte of vlees. Het is beter om cantharellen, zoals champignons, eerst in een droge koekenpan te bakken en pas daarna olie en kruiden toe te voegen. Gebakken cantharellen worden gecombineerd met knoflook, uien, peterselie, tijm, rozemarijn, dille, saffraan.
Van gedroogde cantharellen wordt een geurig poeder verkregen, dat een licht aroma en een aangename nasmaak van champignons kan geven aan soepen, bijgerechten en sauzen. Gezouten en ingelegde cantharellen zijn ook populair bij fijnproevers. Ze zijn niet alleen lekker als aperitief, maar ook als ingrediënt in stevige wintersalades.
