Er zijn dure wijnen die in gespecialiseerde winkels worden verkocht, waar het veel moeilijker is om een fout te maken. U kunt hoogstens een wijn kopen die niet helemaal in uw voorkeursgebied ligt, maar deze zal hoogstwaarschijnlijk van goede kwaliteit zijn. Middenklasse wijn kopen in fysieke winkels is als ronddwalen met je ogen dicht - elk etiket zegt dat de wijn goed en smakelijk is, en het tegenovergestelde wordt vaak thuis gevonden.
instructies:
Stap 1
Neem zoete of droge wijn. In Rusland zijn halfzoete en halfdroge wijnen heel gewoon, maar in de producerende landen drinkt bijna niemand ze, dus zijn ze gemaakt van resterende grondstoffen, vaak niet de beste. Een halfzoete kwaliteitswijn vereist aanzienlijke productiekosten en wordt meestal niet verkocht in budgetwinkels. Als halfzoete of halfdroge wijnen worden gebotteld bij een lokale wijnmakerij, zijn hoogstwaarschijnlijk droge wijn en wort als grondstof gebruikt. Om te voorkomen dat een dergelijk mengsel gist, wordt er in grote hoeveelheden zwaveldioxide aan toegevoegd, wat het welzijn in de ochtend negatief beïnvloedt.
Stap 2
De fabrikant moet duidelijk op het etiket worden vermeld. Er zijn uitzonderingen, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen aarzelen goede fabrikanten niet om hun naam in grote letters op de voorkant van het etiket te schrijven. Goede producenten schrijven ook altijd in welk jaar de wijn wordt geoogst en van welke variëteiten de drank die u koopt, is gemaakt. De uitzondering, waarbij het oogstjaar niet is gespecificeerd, zijn mousserende wijnen, die vaak worden gemaakt van mengsels van verschillende jaren. Als de druivensoorten niet worden gespecificeerd, is dit ofwel een wijn van lage kwaliteit gemaakt van mengsels van verschillende mate van rijpheid, of juist een dure en hoogwaardige wijn, die nog steeds moeilijk te vinden is in een reguliere winkel.
Stap 3
In de meeste gevallen, als de fles de rijpingsperiode in eiken vaten aangeeft, kunt u een goede wijn kopen, omdat het voor de producent geen zin heeft om de slechte in vaten te laten rijpen, het is een kostbaar genoegen dat, hoewel het zal de slechte wijn enigszins verbeteren, maar niet om de kosten terug te verdienen. Alleen goede wijnen zijn bestand tegen.
Stap 4
Een goed teken is een indicatie dat het producerende land de kwaliteitscontrole van de door u gekozen wijn heeft uitgevoerd. Wijnbouwverenigingen over de hele wereld hebben hun eigen normen, ze zijn anders, maar als de wijn voldoet aan de kwaliteitscriteria van hun land, dan kun je al rekenen op een goede borrel.
Stap 5
Een nogal dubieuze indicator is de naam van de importeur. In sommige gevallen kan het echter werken. Zoek eerst de naam van de importeur op de fles met de duurste wijnen. Bekijk dan de goedkoopste wijnen, die meestal in de onderste schappen te vinden zijn. Als de namen van de importeurs overeenkomen, is dat slecht voor dure wijnen. In de regel heeft één importeur te maken met een smalle niche van wijnen die in dezelfde prijsklasse liggen en qua kwaliteit vergelijkbaar zijn.
Stap 6
Een belangrijk criterium is de kostprijs van de wijn. Je gelooft nauwelijks in wonderen en verwacht goede wijn te kopen voor 100 roebel. Een min of meer hoogwaardige drank kan worden gekocht tegen een prijs van minimaal 250 roebel, met uitzondering van verkopen en promoties georganiseerd door grote winkels.
