Er wordt aangenomen dat halva al in de vijfde eeuw voor Christus werd voorbereid op het grondgebied van het oude Iran. De meesters die nog steeds de oude recepten van oosterse lekkernijen bewaren, worden kandalatchi genoemd - ze koken halva nog steeds met de hand. Volgens experts is de door hen gecreëerde halva de beste ter wereld.
De belangrijkste soorten producten voor het maken van halva
De samenstelling en productietechnologie van dit oude dessert zijn afhankelijk van de eigenaardigheden van een bepaald nationaal recept, evenals de goede trouw van de fabrikant - halva wordt tenslotte al lang gemaakt in zoetwarenfabrieken. Nog niet zo lang geleden werden zonnebloem en takhin halva als de meest voorkomende beschouwd in Rusland, maar nu winnen de volledig nieuwe soorten snel aan populariteit.
De naam "halva" betekent heel wat verschillende soorten zoetwaren bereid volgens de algemene technologie. Het eindproduct wordt ingedeeld naar het type hoofdgrondstof. De bekendste soorten lekkernijen ontstaan op basis van:
- oliezaden;
- tarwebloem;
- groenten (ook met toevoeging van melk);
- granen (griesmeel, maïs of rijst);
- suikerspin.
En ook tahini (sesam), zonnebloem en noot (inclusief pinda) halva. Componenten zoals vanille, cacaopoeder en chocolade worden gebruikt als smaakstoffen bij het maken van halva.
Helaas passen fabrikanten nu, naast basisproducten, vaak het halva-recept aan door er verschillende essences en verdikkingsmiddelen aan toe te voegen om geld te besparen.
Momenteel zijn er honderden soorten halva bekend; deze delicatesse wordt zowel in zoetwarenfabrieken als thuis volgens oude recepten geproduceerd, bijvoorbeeld in Iran. Ongeacht dit, omvat de technologie voor het maken ervan het gebruik van drie hoofdcomponenten:
- eiwitmassa (pasta van oliehoudende zaden of noten) of gemalen basisgrondstoffen (in India bijvoorbeeld wortelen, in Centraal-Azië - tarwebloem, enz.), waarvan de naam halva afhangt;
- karamelmassa (suiker, melasse of honing);
- een schuimmiddel dat het eindproduct een karakteristieke gelaagde vezelstructuur geeft.
Zoethout of zeepwortel wordt meestal gebruikt als schuimmiddel.
Het principe van het maken van halva is dat alle groepen van de hoofdcomponenten in een schuimende staat worden gebracht, grondig worden gemengd en vervolgens continu worden uitgerekt en in een hete staat.
Wat bepaalt de kwaliteit van halva
Als gevolg hiervan wordt, als de technologie correct is gevolgd, een lichte en luchtige delicatesse verkregen. Idealiter zullen kleine suikerkristallen infiltreren in een geurige, souffléachtige massa die in je mond smelt. En omgekeerd, als de producten slecht waren bereid en het mengsel niet in conditie was gebracht, kan de halva vrij grote suikerlagen bevatten, die het hoofdgedeelte hebben gestold en gebonden. Het kan ook een aanwijzing zijn dat de hoeveelheid noten veel minder was dan zou moeten, terwijl er idealiter meer suiker zou moeten zijn.