Bij het kopen van een product kunt u eenvoudig hun versheid en kwaliteit controleren op uiterlijk. De kwaliteit van de in blik gekochte producten is zeer moeilijk te beoordelen, aangezien ze in verzegelde verpakkingen worden verkocht. Dus volgens welke criteria is het veilig om te zeggen dat een ingeblikt product bruikbaar is?
instructies:
Stap 1
Allereerst worden vlees, vis, groenten en fruit verkocht in de vorm van ingeblikt voedsel gemaakt volgens speciale technologieën en normen die in de Sovjettijd zijn goedgekeurd. Deze eisen zijn duidelijk bij wet geregeld en worden zorgvuldig beschreven in de fabricage-instructies.
Stap 2
Het feit dat het product is gemaakt volgens de GOST-normen, wordt noodzakelijkerwijs aangegeven op het blik met ingeblikt voedsel, waar bovendien informatie is over hun samenstelling, plaats van productie en de naam van de fabrikant. Sommige producenten van conserven voldoen niet aan de huidige normen en verwerken daarom plantaardige eiwitten in conserven, zoals sojavlees in stoofschotels of andere toevoegingen. Dergelijk blikvoer wordt bereid volgens de TU-normen, die op het etiket van het blik bij het product vermeld dienen te worden.
Stap 3
Bovendien moet u zorgvuldig de container onderzoeken waarin ingeblikt voedsel wordt verkocht. Als het een glazen pot is, moet deze zonder een enkele barst zijn, er mogen geen sporen van roest op het deksel zijn en de bodem van de pot moet naar buiten iets hol zijn. Fabrikanten markeren vaak de houdbaarheid van het product op de bodem van de glazen pot. Er mag geen vloeistof ondersteboven uit de pot komen. Het uiterlijk van het product in dergelijke potten moet uniform zijn, zonder troebel sediment en vreemde voorwerpen erin.
Stap 4
Als u ingeblikt voedsel in een ijzeren blik koopt, moet u dit zorgvuldig onderzoeken. Het etiket moet de volledige samenstelling van de inhoud aangeven en de normen voor het product specificeren, de plaats van productie. Op de productiedatum is het mogelijk om een conclusie te trekken over de grondstof waaruit het ingeblikte product is gemaakt. Heeft een pot doperwten bijvoorbeeld een productiedatum in januari, dan is het product gemaakt van gedroogde of diepgevroren grondstoffen. Hetzelfde geldt voor de verkoop van ingeblikte vis, vlees en champignons.
Stap 5
De bodems van metalen blikken moeten naar binnen hol zijn en er mogen geen sporen van roest op zitten. Als je zo'n container hebt gegeten, draai hem dan om of schud hem, er mag geen vloeistof stromen. Als een vleesproduct is verpakt in een ijzeren blik, bijvoorbeeld een stoofpot, dan mogen er bij het schudden geen geluiden zijn die lijken op gorgelen van binnen. Anders zit er minder vlees in dan de fabrikant aangeeft (volgens de normen minimaal 90% van de inhoud).
Stap 6
IJzerblikken zijn soms voorzien van het zegel van de fabrikant, wat meestal het geval is in oudere conservenfabrieken. Het ontbreken van een dergelijk zegel kan echter niet wijzen op de slechte kwaliteit van het product.
Stap 7
Op het deksel van een blikproduct moet informatie over het assortimentnummer en de individuele code van het bedrijf waar het wordt geproduceerd, worden vermeld. Het is erg belangrijk om de houdbaarheid van ingeblikt voedsel te bestuderen. Afhankelijk van de inhoud in de potten is deze informatie altijd anders.
Stap 8
Als het product is gemaakt van fruit of groenten met een onregelmatige vorm, met scheuren in de schaal en vreemde onzuiverheden in de pot, dan is het niet bruikbaar. Hetzelfde kan gezegd worden over ingeblikte vis en vlees, die grondstoffen van een uniforme vorm moeten bevatten, niet verkruimelen of drijven in een grote hoeveelheid vloeistof.
