De greenlingbaars, of de getande greenling, is een waardevolle zeevis. Het vlees is een vetarme eiwitbron en is ook rijk aan vitamines en mineralen.
Terpug is diepgevroren te koop en als de outlet dicht bij visgronden ligt, kan deze worden gekoeld. Fris groen heeft een groenachtige of geelachtige tint, wat sommige kopers alarmeert.
Manieren om vis te eten
Er zijn verschillende manieren om een framboos te koken. De recepten zijn vrij eenvoudig. Terpug is geweldig voor het maken van vissoep, het kan worden gebakken of gezouten, gerookt, gemarineerd of toegevoegd aan een salade. Van de rasp wordt heerlijk blikvoer gemaakt. Deze vis is gemakkelijk schoon te maken - er zitten weinig botten in, de huid laat gemakkelijk los.
Gerookte groene rasp blijkt lekker en voedzaam te zijn. Meestal nemen ze hiervoor bevroren vis. Het moet worden gesneden, ingewreven met zout en kruiden. Heet roken geeft smakelijk en aromatisch vlees - het is perfect om toe te voegen aan salades en als onafhankelijke snack. Terpug kan ook als dieetgerecht worden bereid - hiervoor moet het worden gebakken, gestoomd of met behulp van een airfryer.
Bij het eten van een rasp moet er rekening mee worden gehouden dat zeevis in sommige gevallen individuele intolerantie veroorzaakt. Het kan zich uiten in allergische reacties, wat niet bepaald prettig is.
Terpuga gekookt in de oven wordt niet aanbevolen voor mensen met een nieraandoening en maagzweer.
Voedingswaarde van greenling
De gemiddelde filet van een greenling weegt ongeveer 300 g en bevat 330 calorieën, waarvan de meeste eiwitten en heel weinig vet. De groenlingvis is een uitstekende bron van vitamine B6, B12. De gekookte helft van de raspfilet behoudt de dagelijkse dosis van de tweede vitamine en ongeveer een kwart van de eerste. Ook krijgt een persoon door de helft van de filet te eten een dagelijkse hoeveelheid selenium en de helft van de hoeveelheid fosfor.
Er zijn veel andere nuttige stoffen in de samenstelling van de rasp:
- folaten;
- thiamines;
- nicotine- en pantotheenzuren;
- ribofalvine;
- vitamine A;
- kalium;
- magnesium;
- natrium;
- zink.
Door zijn smaakkenmerken doet de groene baars niet onder voor vissen als heilbot of zalm.
De voordelen van de groene baars
Het belangrijkste voordeel van het eten van lompenvlees is dat het een grote hoeveelheid stoffen bevat die nodig zijn voor het menselijk lichaam. Elk van hen is op zijn eigen manier belangrijk.
Nicotinezuur - niacine - beïnvloedt de afgifte van energie uit vetten, koolhydraten en eiwitten. Ze is ook verantwoordelijk voor de gezondheid van de huid, de activiteit van het maagdarmkanaal en het zenuwstelsel. Fosfor is een onmisbaar bestanddeel van cellen, wat erg belangrijk is voor tanden en botten. Samen met natrium en kalium handhaaft het het zuur-base-evenwicht, helpt het bij een regelmatige hartslag, zenuwgeleiding en spiercontractie. Vitamine E en selenium werken als een antioxidant, bieden bescherming aan cellen, helpen de schildklier en het functioneren van het immuunsysteem.
Het caloriegehalte van de rasp kan variëren, afhankelijk van de kookmethode. Hierdoor is deze vis zeer geschikt om te eten voor mensen die een dieet volgen en hun gewicht in de gaten houden.
