Eenmaal in Rusland was zuurkool, die in elk gezin voor de winter werd geoogst, de enige manier om de maximale hoeveelheid vitamines en andere nuttige stoffen in deze groente te behouden. Door de fermentatiemethode kun je deze stoffen bewaren en hun hoge activiteit 6-8 maanden behouden, dus er zaten net voor de zomer voldoende vitamines in zuurkool.
Nuttige eigenschappen van zuurkool
Omdat de fermentatietechnologie geen warmtebehandeling impliceert, blijven vitamines, sporenelementen en andere nuttige stoffen in dergelijke kool in vol volume wanneer ze op de juiste manier worden bewaard. Bovendien wordt tijdens de fermentatie van suikers en sap uitgescheiden door kool een andere nuttige conserveermiddel gevormd - melkzuur.
Vitamine B6, dat vooral rijk is aan zuurkool, bevordert een betere opname van eiwitten in het lichaam, daarom is dergelijke kool een uitstekend bijgerecht voor vleesgerechten. En de vitamine C die erin zit, is essentieel voor het voorkomen van verkoudheid en griep. Van de sporenelementen in kool zit veel kalium, magnesium, calcium, ijzer, zink, jodium en fosfor, dus het heeft een tonische werking.
Kool, gepekeld in grote stukken - kwarten en helften van koolkoppen, behoudt 1,5-2 keer meer vitamines dan degene die in reepjes wordt gehakt.
Zuurkool is ook nuttig voor de spijsvertering. Het bevat veel vezels, die de maag en darmen reinigen, de afvoer van cholesterol, toxines en toxines bevorderen. Het melkzuur in zuurkool en de pekel ervan voorkomt de ontwikkeling van bacteriële verrotting in de maag. Koolpekel werd in de volksgeneeskunde gebruikt om leverziekten, constipatie en aambeien te behandelen, om de eetlust te verhogen en als remedie tegen een kater.
Kool bevat ook niacine, wat essentieel is voor gezond haar en nagels. Als je het fermenteert met wortelen en appels, krijg je een caloriearm product dat je helpt af te vallen en tegelijkertijd het meest positieve effect heeft op de immuniteit, wat vooral belangrijk is in de winter-lenteperiode, wanneer het lichaam last heeft van Vitamine tekort.
Voor het inmaken van kool kun je geen metalen bakjes gebruiken - wanneer zink of messing in contact komt met melkzuur, ontstaan er giftige verbindingen.
Hoe kool correct te fermenteren?
Voor het beitsen wordt witte kool met dichte, goed gerijpte koolkoppen geselecteerd. Het wordt meestal eind oktober - begin november gefermenteerd. Koolkoppen worden in dunne reepjes gesneden, wortelen geraspt op een grove rasp en grof gemalen keukenzout worden toegevoegd. Om ervoor te zorgen dat de kool sap geeft, wordt deze goed samengekreukt met zout. Voor de smaak kun je een beetje karwijzaad en dillezaad toevoegen.
Daarna wordt de kool in een houten vat of geëmailleerde pot geplaatst en onder druk gelaten, zodat hij bij kamertemperatuur fermenteert. Binnen 3 dagen wordt de kool periodiek doorboord met een lang mes om gassen vrij te maken. Daarna kan de kool in glazen potten worden gedaan, gevuld met pekel en op een koele plaats worden bewaard, is hij klaar en kun je hem de hele winter eten.
