Om Mikhail Weller te parafraseren: er is in elk geval een truc. Koffie wordt in water gezet en koffie wordt weggespoeld met water. En wat is dit water eigenlijk en wat zou het moeten zijn (en waarom wordt er tenslotte een glas water bij de koffie geserveerd)?
Als het direct ter zake komt, kan koffie het beste worden gebrouwen op de meest "pure", zou je kunnen zeggen - arm aan mineraalwater. Het feit is dat de mineralen de smaak van de koffie in het kopje beïnvloeden, dus de SCA (Specialty Coffee Association) beveelt aan om koffie in dergelijk water te zetten, waarbij het gehalte aan sporenelementen de smaak niet zal beïnvloeden.
Maar verder is het interessant. Koffie droogt, net als elk ander stimulerend middel, uit. Dit is bekend bij iedereen die de dag met alcohol doorging - de legendarische ochtend "droog" is niets anders dan uitdroging. Daarom wordt het aangeraden om van deze gelegenheid gebruik te maken ook alcohol met water te drinken (in veel westerse films is er een scène waarin de held een bar binnengaat en whisky en een glas water bestelt, dit is alleen om uitdroging te voorkomen, we doen heb nog niet zo'n praktijk).
Terug naar koffie. Dus je drinkt de beker leeg en al snel zal je lichaam ziekelijk uitgedroogd raken. Sommige sporenelementen verdwijnen met het water. En hier is de truc - om ze aan te vullen, is het het beste om een glas water te drinken dat rijk is aan mineralen en alle sporenelementen. Maar u mag in geen geval koffie in dergelijk water zetten! Zeker als het om dure en/of zeldzame koffiesoorten gaat, aangezien deze set sporenelementen het smaakprofiel van je koffie in een geheel onbekende richting zal doen slaan. Koffie moet zoet en scherp zijn, die doet denken aan pruimentinctuur - het wordt zout en zuur. In koffiejargon wordt zulke overdreven zure koffie soms, sorry, koudgeperste oude Kirgizische urine genoemd. Of, laten we zeggen, koffie wordt opgevat als een uitgesproken chocolade, die doet denken aan cacao, en op rijk mineraalwater zal er een bijna ongrijpbare, nauwelijks merkbare tint zijn van de slechtste, verbrande chocolade gemaakt van cognac in tweeën met melkkarnemelk.
Daarom is de regel als volgt: zet koffie in zo zuiver mogelijk water en drink koffie met het meest mineraalrijke water.
Hoe weet je wat voor soort water is? Heel eenvoudig - alle informatie wordt aangegeven op het etiket en het contralabel, belangrijke indicatoren voor het zetten van koffie:
- de totale hoeveelheid opgeloste deeltjes (totale mineralisatie, TDS), toegestaan tot 120 mg/l;
- calciumhardheid, toegestaan tot 70 mg / l, beter - minder (soms komt het voor en 20 mg / l);
- totale alkaliteit, toelaatbaar 40 mg / l;
- pH: 7;
- natrium: 10 mg/l.
Een belangrijke toevoeging over de calciumhardheid: het geeft het gehalte aan zowel calcium als magnesium aan. Dit laatste mag niet te veel in het water zitten waarin je koffie zet, maar je moet het ook niet proberen te minimaliseren, want het magnesium in het water helpt om waardevol appelzuur uit de koffie te "trekken". Koffie uit Kenia is bijvoorbeeld rijk aan citruszuur (als er geen details zijn - er is zo'n aarde, dus koffie uit Kenia zal, indien correct gebrouwen, erg citrusachtig zijn, zoals grapefruitsap). Maar bijvoorbeeld gewassen koffie uit Ethiopië wordt in smaak gedomineerd door limoentonen, dit komt door appelzuur. Om de smaaknuances vast te leggen, moet je koffie zetten met het juiste water.
