'Is het waar dat jullie obers na ons eten?' - "Het is niet waar, jij bent het die na ons opeet." De oude grap van wijlen Michail Zadornov lijkt zijn relevantie vandaag niet te verliezen. Veel gasten van etablissementen hebben het immers meer dan eens opgemerkt - de ober brengt het bord met het overgebleven voedsel naar de gootsteen en heeft geen haast om terug te keren naar de hal.
Feiten zijn koppige dingen, en de praktijk, in tegenstelling tot de mening van sommige "experts", toont koppig - obers voor gasten.
De Kazan-dichter Avil Gordovski, de auteur van de boeken "Natuurlijke uitwisseling", "Spices and Passions", "Club 28", "I like it!", Heeft het volgende gedicht:
Waarom gebeurt dit, ugh is het, hoe zit het met besmet raken met iets?
Dit gebeurt om verschillende redenen. Ten eerste kan de ober erg hongerig zijn, maar er is geen mogelijkheid om te eten. Of hij heeft geen tijd, omdat er veel bestellingen zijn, of de keuken heeft zich niet voorbereid. In instellingen waar ze het werk en werkprocessen niet kunnen organiseren, komt het vaak voor dat de keuken simpelweg geen tijd heeft om de dienstruimte klaar te maken, iedereen werkt hongerig. Het werk begint gemiddeld om 8 uur 's ochtends, obers 14-16 uur achter elkaar zonder pauze op hun voeten, dus wanneer de volgende gast de salade weigert, omdat deze bijvoorbeeld noten bevat en hij een allergie heeft, zoals een salade wordt naar de gootsteen gestuurd en een hongerige ober gaat naar de gootsteen.
Ten tweede, in instellingen waar ze geen training kunnen organiseren, is het eten van iets voor een gast een manier om de keuken van de instelling te leren kennen.
De derde reden - zeldzaam, maar toch - het gebeurt dat de ober bijvoorbeeld een diabeet is en dat hij zonder suiker moet koken. Als 's ochtends pap voor iedereen wordt gekookt, wordt standaard suiker toegevoegd (waarom het gebruikelijk is om dit te doen, is een raadsel), daarom moet zo'n ober eraan herinneren en nog wat langer wachten. En dan gaat de stoom aan de keuken beginnen, de bestellingen gaan, niet meer aan deze patiënt… Verder is het duidelijk.
Soms komt het voor dat de ober niet na de gast eet, maar voor de gast. De keuken geeft bijvoorbeeld een portie frites, de ober haalt een handvol in zijn mond, de rest aan de gast. De redenen zijn hetzelfde - honger, slagen voor onderwijs.
Er zijn principiële obers die dit nooit beoefenen. Andere collega's zijn dol op zulke mensen, want als de gast een behoorlijke portie van wat dan ook achterlaat, weet iedereen dat zo'n principieel persoon niet klaar zal zijn met eten, dus je hoeft alleen maar naar de achterkamer voor hem te gaan en hem voorzichtig op te halen uit zijn handen.
U kunt dus niet langer aarzelen, niet opgegeten voedsel in de instelling achterlaten, het zal niet verloren gaan. Want naast de obers zijn de belangrijkste eters vaatwassers, het zijn schoonmakers, het zijn technici, het zijn netheidswerkers. Deze worden schoongeschept van de borden en netjes opgevouwen in plastic zakken.
