Havermout werd te allen tijde beschouwd als een van de meest bruikbare granen, iedereen, zonder uitzondering, werd geadviseerd om het te gebruiken, omdat havermout een beschermende schaal op de maagwand creëert, die de ontwikkeling van gastritis, zweren en erosie op de slijmvlies, verbetert het verteringsproces en draagt daardoor bij aan gewichtsverlies … Momenteel zijn de opvattingen over havermout veranderd, nu wordt geadviseerd om af te wisselen met andere granen. Dus waarom mag je niet veel havermout eten?
Het is natuurlijk niet aan te raden om havermout volledig uit te sluiten, maar je moet nog steeds boekweit, maïs of gierstpap toevoegen voor het ontbijt.
Havermout bevat veel eiwitten en voedingsvezels, evenals vitamine K, E, A en PP, evenals alle vitamines uit de serie B. Ook zijn er essentiële sporenelementen zoals kalium, magnesium, ijzer, aluminium, koper, fosfor en vele anderen. Regelmatig, maar niet consequent, havermout eten kan helpen het cholesterolgehalte in het bloed te verlagen, de lever- en nierfunctie te normaliseren, de hersenfunctie te verbeteren en het geheugen te stimuleren.
Maar er is nog steeds schade door het constante gebruik van havermout. Havermout bevat fytinezuur, dat een goede opname van calcium verhindert. Als u het niet van buitenaf ontvangt, bijvoorbeeld van tabletpreparaten, zal het na verloop van tijd uit de botten beginnen te spoelen en de ontwikkeling van ernstige ziekten zoals osteoporose met zich meebrengen. Voor degenen die niet zonder havermout kunnen als ontbijt, moet je de portie tot een minimum beperken.
Havermout bevat naast voedingsstoffen vrij veel zetmeel, dat in ons lichaam wordt omgezet in suiker, waardoor de bloedsuikerspiegel stijgt. Dit proces legt een extra belasting op de alvleesklier en kan de ontwikkeling van diabetes veroorzaken. Maar diabetes is al in extreme gevallen, maar onverwerkte suikers kunnen worden afgezet op de interne organen en obesitas veroorzaken.
Elk product, zelfs het meest bruikbare, moet met mate worden geconsumeerd, omdat het ook schadelijk kan zijn voor ons lichaam.
