De kwaliteit van leven hangt af van de kwaliteit van het water, omdat een mens zelf voor tweederde uit water bestaat. In verschillende weefsels van het menselijk lichaam bevat het van 22% tot 99%. Wat is hard water en welk probleem kan het voor de mens opleveren?
De hardheid van water wordt bepaald door het gehalte aan calcium- en magnesiumzouten erin. Deze stoffen worden op hun beurt aangetroffen in kalkhoudende gesteenten. Dienovereenkomstig heeft water in die gebieden waar kalksteen, kalkhoudende rotsen en bodems overvloedig aanwezig zijn, een verhoogde hardheid. Daarom is in de regio's van de Wolga-regio, de Noord-Kaukasus, het water met verhoogde hardheid, in de regio Leningrad, waar de bodem geen kalksteen bevat, zacht. Water dat door de grond gaat, spoelt calcium- en magnesiumzouten weg en komt in deze vorm in het watertoevoersysteem. Wanneer het gehalte aan hardheidszouten (calcium en magnesium) minder is dan 2 milligram per liter, wordt het water als zacht beschouwd, van 2 tot 4 milligram per liter - normale hardheid en geschikt om te koken en te drinken, van 4 tot 6 milligram - hard, en daarboven - heel moeilijk … Onderscheidende eigenschappen van dergelijk water: het is zout en aangenaam van smaak, wasmiddelen lossen er slecht in op, maar het meest onaangename is dat het de vorming van stenen in de nieren en alvleesklier bevordert. Omdat wasmiddelen alkali bevatten, vormt zich, wanneer ze tijdens het wassen in contact komen met hardwaterzouten, een neerslag, dat de oppervlakken van sanitaire voorzieningen en gerechten bedekt met een film. De film spoelt niet van het huidoppervlak af tijdens het wassen, verstopt de poriën en veroorzaakt irritatie en jeuk. Bij verhitting in hard water worden kristallen van hardheidszouten gevormd, die zich op de wanden van de ketel op het oppervlak van het verwarmingselement van de wasmachine afzetten. In gebieden waar het water een verhoogde hardheid heeft, is er een hoog percentage urolithiasis en de vorming van stenen in de pancreas. Huishoudelijke wateronthardingsmethoden zijn koken (voor voedselwater) en het toevoegen van natriumcarbonaat (voor wassen). Bij het koken ontleedt calciumbicarbonaat in koolstofdioxide en calciumcarbonaat, die neerslaan. Na het koken wordt het water verdedigd en gefilterd. Om het waswater zachter te maken, voegt u twee theelepels zuiveringszout toe aan een emmer water, roert u, wacht u tot het bezinksel is bezonken en laat u het wegvloeien, zodat het bezinksel op de bodem blijft. Industriële methoden voor waterontharding zijn: reagens (vergelijkbaar met huishoudelijk water, gereduceerd tot toevoeging van alkaliën), ionenuitwisseling (met behulp van harsen waarvan de ionen worden vervangen door ionen van waterhardheid).
