In veel Italiaanse films bestellen beeldschone vrouwen en sterk gebruinde mannen op een warme zonnige dag in de schaduw van een zomerterras een dure sambuca met ijs. Ondanks de mysterieuze en poëtische naam is sambuca een gewone alcoholische drank.
De geschiedenis van de drank
Sambuca is een Italiaanse anijslikeur. De klassieke likeur is vrij sterk, van 38 tot 42 graden, en transparant. Hoewel er rode, bruine en zelfs zwarte variëteiten zijn. De geschiedenis van sambuca gaat terug tot de middeleeuwen. Toen brachten de Saracenen een alcoholische drank op basis van anijs naar Rome. Aanvankelijk werd het vooral gebruikt als medicijn tegen hoofdpijn en spijsverteringsstoornissen. Maar omdat de smaak van dit drankje zeer aangenaam was, begonnen ze het alleen voor het plezier te gebruiken tijdens het eten.
Maar sambuca verwierf echte bekendheid in de 19e eeuw, toen Luigi Manzi het recept verbeterde en de wereld de beroemde anijslikeur ontving zoals die tot op de dag van vandaag bekend is. Later werd sambuca bij andere distilleerderijen gemaakt. De bekendste producenten zijn Virgil Pallini en Angelo Molinari.
Waar komt de naam vandaan?
Er zijn verschillende versies waarom de likeur sambuca wordt genoemd. Sommige onderzoekers beweren dat de naam kwam van de kromgetrokken Saraceense "zammut". Anderen zeggen dat de drank is vernoemd naar het type schepen dat de drank vervoerde. En volgens de derde versie heeft de likeur deze naam vanwege de vlierbes, die er deel van uitmaakt en klinkt als sambucus in het Italiaans. Maar niemand kent precies de geschiedenis van de naam, evenals het recept voor deze beroemde anijslikeur.
Sambucamakers houden het recept goed bewaard geheim. Het is bekend dat bij de vervaardiging van de drank suiker, anijs, aromatische kruiden en tarwealcohol worden gebruikt. Maar wat voor kruiden, en in welke verhoudingen de rest van de ingrediënten gaan, weten alleen de fabrikanten zelf.
Hoe sambuca te drinken?
Sambuca kan puur gedronken worden met veel ijs, of kan gebruikt worden als basis voor alcoholische cocktails. In het thuisland van de likeur in Rome drinken ze graag sambuca "met vliegen". Nee, insecten hebben er niets mee te maken. Alleen wordt sambuca geserveerd met drie koffiebonen, die direct in het likeurglas worden gegooid. De edele bitterheid van koffie zet de zoete zoetheid van de likeur in de verf. De drank wordt in brand gestoken en gedronken nadat deze is gedoofd, en vervolgens wordt hij gegeten met de koffiebonen die op de bodem achterblijven.
