In Rusland is het gebruikelijk om kippeneieren te markeren met een combinatie van de letter "D" of "C" en een teken dat de categorie van het product aangeeft. Wat betekenen deze tekens op de schaal en waar hangt de productcategorie van af?
Wat is het verschil tussen dieet- en tafeleieren?
Het eerste teken in de markering van een ei - de letter "D" of "C" betekent dat het is geclassificeerd als een dieet ("D") of tafel ("C").
Eieren worden als dieet beschouwd binnen een week nadat de kip ze heeft gelegd - daarom mag de verkoopperiode niet langer zijn dan zeven dagen. Ze zijn gemarkeerd met een rode stempel en de sorteerdatum moet worden toegepast (vanaf deze tijd begint de "leeftijd" van het product).
Eieren met de markering "D" worden aanbevolen voor babyvoeding en dieetvoeding, en ze zijn bijzonder smakelijk (men gelooft dat het het beste is om eieren 3-4 dagen na het leggen te eten). In winkels zijn dergelijke producten echter niet vaak te vinden, vooral in die regio's waar de pluimveehouderij niet erg ontwikkeld is: tegen de tijd dat dieeteieren de consument bereiken, kunnen ze immers al in de categorie "kantines" terechtkomen.
Tafeleieren zijn gemarkeerd met een blauwe "C"-stempel en worden verkocht binnen 25 dagen vanaf de legdatum, en de sorteerdatum op de schaal is niet langer vereist (mits deze informatie op de productverpakking staat).
Wat zijn de categorieën kippeneieren?
Op grootte zijn kippeneieren verdeeld in 5 categorieën en gemarkeerd met cijfers van 1 tot 3, of de letters "O" of "B".
Markering "3" - eieren van de derde categorie, de kleinste. Hun "geschatte" gemiddelde gewicht is 40 gram, het gewicht van een individueel ei kan variëren van 35 tot 44,9 gram. Kleine eieren worden meestal gelegd door jonge kippen, ze zijn erg lekker, maar ze verschijnen zelden in de winkelrekken - klanten houden niet van zo'n "kleinigheid".
Markering "2" - de tweede categorie, eieren met een gewicht van 45 tot 55,9 gram. Het gemiddelde gewicht van een ei in de tweede categorie is 50 gram. En als je het gewicht van de schaal aftrekt (wat goed is voor ongeveer 12% van de massa van het ei), zal zo'n ei 40 tot 50 gram wegen. Het zijn deze eieren die in recepten als "gemiddeld" worden beschouwd (het geschatte gewicht van de "inhoud" van een ei in de huiselijke keuken wordt genomen als 40 gram).
Markering "1" - eieren van de eerste categorie, waarvan het gewicht kan variëren van 55 tot 64,9 gram, en het gemiddelde gewicht in overeenstemming met de normen is 60 gram. Eieren in deze gewichtscategorie zijn vaak te vinden in de winkelrekken en worden beschouwd als de meest uitgebalanceerde samenstelling. Zij zijn het die door moderne huisvrouwen het vaakst "gemiddeld" worden genoemd en culinaire recepten met elkaar delen.
De markering “O” betekent “geselecteerd”. Het gemiddelde gewicht van eieren uit de geselecteerde categorie is 70 gram (van 65 tot 74,9). Dergelijke eieren wekken al de indruk groot te zijn en zijn in trek bij kopers - vooral gezien het feit dat het, in termen van het gewicht van de "inhoud", meestal iets winstgevender is om ze te kopen dan eieren van de eerste categorie.
Markering "B" wordt geplaatst op eieren van de hoogste categorie - hun gewicht mag niet lager zijn dan 75 gram (de bovengrens is niet beperkt, de gemiddelde waarde is 80 gram). Dergelijke eieren zijn het duurst, maar er moet rekening mee worden gehouden dat, met uitzondering van de schaal, één ei met de markering "B" praktisch gelijk is aan twee van zijn "broers" uit de tweede of derde categorie.
De indeling van eieren in categorieën gebeurt alleen op basis van gewicht en wordt niet beïnvloed door andere factoren. Zowel dieet- als tafeleieren kunnen tot elk van de maatcategorieën behoren; de schaal van het ei kan wit of bruin zijn. Eieren die zijn verrijkt met jodium, selenium of andere micronutriënten hoeven ook niet van de selecte of superieure categorie te zijn: ze kunnen van elke grootte zijn.
De markering "C2" betekent dus dat we een tafelei van de tweede categorie hebben, "DO" is een door de voeding geselecteerd ei, "CB" is een tafelei van de hoogste categorie, enzovoort.
Welke andere informatie kan op de eierschaal staan?
De stempel waarmee eieren worden gemerkt kan niet alleen informatie bevatten over de versheidsgraad en de categorie van het product, maar ook aanvullende informatie. Meestal zijn dit:
- sorteerdatum en vervaldatum,
- de naam van de pluimveehouderij,
- handelsmerk van de fabrikant.
Als de eierschaal niet is gemarkeerd
In overeenstemming met Russische GOST's kan markering worden aangebracht op de schaal van elk ei of op de verpakking ermee. Maar alleen op voorwaarde dat het etiket op de doos met eieren zo is geplaatst dat het onmogelijk is om de verpakking te openen zonder het etiket te beschadigen (hierdoor is het mogelijk om hergebruik van de verpakking en het overbrengen van eieren uit één doos uit te sluiten naar een ander).
Daarom, als de eieren zich in een doos bevinden die is afgesloten met een etiket, mogen hun schalen geen "insignes" hebben, en dit is geen overtreding van de regels.
