Bijna iedereen kent de mandarijn, een vertegenwoordiger van de talrijke citrusfamilie. Het thuisland van deze feloranje vrucht is, volgens sommige rapporten, China en volgens anderen - India.
Over de mandarijnboom
Citrusvruchten behoren tot de wijnruitfamilie en zijn onderverdeeld in 7 subfamilies. Mandarijn - uit de onderfamilie van sinaasappel. De vegetatie van de meeste citrusvruchten begint op de tijd die gebruikelijk is voor Centraal-Rusland - eind april of begin mei. Op mandarijnen begint een vriendelijke en krachtige groei van scheuten met jong blad. Zoals bij alle groenblijvende bomen blijft oud, donker gebladerte op takken die eerder zijn gegroeid behouden. Bij mandarijnen is de bladlevensduur 2 jaar, dus de groei van nieuwe bladeren en takken gaat gepaard met een massale val van twee jaar oude bladeren. De bladval in mandarijnboomgaarden strekt zich uit van de lente tot het midden van de zomer en vervaagt geleidelijk.
Jonge scheuten worden sterker en de bladeren worden donkerder, de mandarijn begint te bloeien. Dit gebeurt eind mei en de eerste helft van juni. De bloembladen zijn witroze en zeer vlezig, nadat de mandarijnen verwelkt zijn, is alle grond onder de bomen ermee bedekt. Nadat de bloei voorbij is, begint de tweede golf van scheutgroei. Ze groeien minder dan in het voorjaar en worden voornamelijk in de kruin gevormd.
Het rijpen van de gezette vrucht duurt enkele maanden. Soms worden er veel eierstokken gevormd en al in juni-juli valt de helft ervan af. Om de vruchtvorming te reguleren, zelfs tijdens de bloeiperiode, proberen ze overtollige eierstokken af te breken, wat de boom alleen maar uitput. Dit is een zeer arbeidsintensief proces, maar het beïnvloedt de kwaliteit van het gewas op de beste manier.
Mandarijnen rijpen in de herfst. De vruchten zijn al in oktober eetbaar, maar op dit moment zijn ze nog erg zuur. Volledige rijping vindt plaats van half november tot eind december voor sommige variëteiten. Na de oogst zetten mandarijnenbomen hun vegetatie voort zonder hun bladeren te verliezen. Tijdens de wintermaanden hebben mandarijnenbossen een korte rustperiode.
Nieuwe oogstmandarijnen in de winkel
Alle citrusvruchten zijn thermofiel en mandarijn is in dit opzicht de meest pretentieloze van de familie. De rijpingstijden van de vruchten van deze boom zijn ook korter dan die van sinaasappelen, citroenen en grapefruits. Mandarijn wordt geteeld in de republieken van Centraal-Azië en de voormalige Sovjet-Unie - in Abchazië, Georgië, Azerbeidzjan. Veel soorten Chinese mandarijnen en vele andere citrusvruchten zijn nooit op de middelste rijstrook gefokt, en degenen die niet in China zelf zijn geweest, weten niet eens van hun bestaan af. Zo weten maar heel weinig mensen van het bestaan van rode citroenen.
De meeste Turkse mandarijnen worden nog steeds verkocht. Dit zijn middelgrote citrusvruchten, heldergeel en aromatisch; ze worden soms vanaf half november binnengebracht. In het begin zijn ze nog wat onrijp en zuur van smaak, maar ze kunnen best enkele dagen thuis blijven en daarna worden ze zoet. Het is onmogelijk om uiterlijke Turkse mandarijnen te onderscheiden van Abchazische, die zoeter en zachter smaken. Ze worden uit de bomen gehaald en rijper binnengebracht dan de Turkse. Op de markten worden Turkse mandarijnen vaak voor Abchazische mandarijnen gehouden, maar de echte kans om ze te ontmoeten doet zich pas in december voor, wanneer ze in hun thuisland rijpen.
De feloranje kleur van Clementine-mandarijnen, die uit Marokko worden meegebracht, verschijnt pas eind december in de schappen. Deze mandarijnen zijn zeer geurig en altijd duurder dan Turkse mandarijnen, en groter van formaat.
De sappigste, zoetste en grootste mandarijnen verschijnen pas met het nieuwe jaar. Ze zijn fel oranje en komen uit Spanje.
