Kefir is een populaire gefermenteerde melkdrank. Het is gemaakt van magere of volle koemelk. De productie van kefir is alcoholische en gefermenteerde melkfermentatie, waarbij speciale kefir-schimmels worden gebruikt.
Wat is kefir?
De samenstelling van gewone kefir omvat een reeks schimmels en bacteriën. Ze kunnen variëren afhankelijk van de fabrikant. Schimmels en bacteriën kunnen een dag, twee dagen en drie dagen duren. Soorten kefir verschillen in zuurgraad, de mate van eiwitzwelling en de mate van ophoping van alcohol en kooldioxide.
Elke kefir bevat een kleine hoeveelheid ethylalcohol, het hoogste gehalte wordt waargenomen in driedaagse kefir, daarom wordt het niet aanbevolen voor zeer jonge kinderen en mensen met een aantal ziekten, bijvoorbeeld epilepsie.
Volgens GOST moet 100 gram kefir noodzakelijkerwijs goed zijn voor ten minste 2, 8 gram eiwit. Kefir onderscheidt zich door de hoeveelheid melkvet. In vetrijke kefir, die vrij moeilijk te koop is, is het vetgehalte ongeveer 8%, in vetvrije kefir is het ongeveer 0,5%, en in gewone klassieke kefir ligt dit cijfer tussen 2, 5 en 3, 2 %.
Kies kefir correct
Als je je figuur volgt, kies dan voor kefir met een vetgehalte van 2,5% en lager, en let op dranken met een korte houdbaarheid. Over het algemeen geldt: hoe korter de potentiële houdbaarheid van gefermenteerde melkproducten, hoe beter, dit betekent dat er natuurlijke fermentatieprocessen plaatsvinden en dat er geen conserveermiddelen in grote hoeveelheden zijn. Dit geldt vooral als je kefir gaat kopen voor een klein kind. Trouwens, je moet kinderen geen volledig vetvrije dranken geven, ten eerste is vet noodzakelijk voor een normale ontwikkeling en groei, en ten tweede worden vetvrije kefirs vaak geproduceerd op niet-kefir-bases, waardoor hun consumptie geen zin heeft, omdat ze niet over de nodige schimmels en bacteriën beschikken en het lichaam geen enkel voordeel opleveren.
Idealiter mag de houdbaarheid van kefir niet langer zijn dan een week, in dranken met een houdbaarheid van meer dan twee weken, conserveermiddelen en additieven onderdrukken hoogstwaarschijnlijk alle nuttige componenten, dergelijke kefir kan worden gedronken omwille van de smaak, maar niet voor ter wille van het voordeel.
Als u klassieke kefir koopt, let dan op het gehalte aan melkzuurbacteriën erin. Eén gram moet minimaal 1 * 10 KVE in de zevende graad bevatten (kolonievormende eenheden), terwijl gist niet minder dan 1 * 10 in de vierde graad KVE mag bevatten. Dit moet in de samenstelling worden aangegeven, als je de juiste regel niet hebt gevonden, is het heel goed mogelijk dan een kefir-drankje voor je neus, dat de heilzame eigenschappen van kefir niet volledig bezit.
