Geen enkele feestelijke nieuwjaarstafel in Rusland is compleet zonder de beroemde Franse drank. Champagne wordt ook gedronken bij andere feesten: bruiloften, jubilea, etc. Maar niet iedereen kent de geschiedenis van het uiterlijk van deze lichte en mousserende wijn.
De maker van champagne zou de benedictijner monnik Dom Pierre Perignon zijn, die in de 17e eeuw de beheerder was van de wijnkelder in de abdij van Hauteville. Op een van de gebruikelijke lentedagen van zijn dienst merkte de monnik per ongeluk dat de wijn van de oogst van vorig jaar aan het gisten was, schuimde en flessen brak. Perignon onderscheidde zich door zijn nieuwsgierigheid en hield blijkbaar van experimenteren, aangezien hij vervolgens de basissubtiliteiten van de productie van deze goddelijke drank ontwikkelde. Denk hierbij aan: boeketten samenstellen, samenstellen (meerdere wijnen combineren) en flessen kurken. De Britten claimen ook de ererol van uitvinders van champagne. Ze beweren dat ze deze wijn al in de 16e eeuw gebruikten, ze werden er toen mee geleverd uit de Champagne-provincie - groen, in platte flessen, met toevoeging van suiker en melasse om de drank te fermenteren. En toen besloten de Engelse wijnmakers om de controle over het champagneproces over te nemen en de wijnformule te verbeteren door er enkele wijzigingen in aan te brengen. Daarnaast hebben de inwoners van Foggy Albion stevige glazen flessen bedacht die in een kolenoven zijn verbrand voor de beste opslag van wijn. Trouwens, Groot-Brittannië is de grootste consument van champagne, die vanuit Frankrijk naar het wordt geëxporteerd. De methode van champagne, uitgevonden door de Britten, werd in 1876 door de Fransen verbeterd, waardoor een moderne droge techniek ontstond - brut. Lange tijd werd wijn geëxporteerd naar Engeland. Sinds 1891 werd het Verdrag van Madrid inzake de internationale registratie van handelsmerken gesloten, waarin stond dat alleen de provincie Champagne het recht had om de naam "champagne" te gebruiken. Dit document werd in 1919 opnieuw vastgelegd in Versailles. De Amerikaanse Senaat ratificeerde het document echter niet, omdat het een afzonderlijk vredesverdrag met Duitsland had ondertekend. Na de intrekking van het verbod in de Verenigde Staten begonnen Amerikaanse wijnmakers hun eigen champagne te verkopen, wat de Fransen enorm irriteerde.
