Cognac is een van de meest "nobele" sterke alcoholische dranken. Het is gebruikelijk om het niet in één slok te drinken, maar in kleine slokjes, om alle smaaknuances te voelen. Er zijn veel subtiliteiten in de productietechnologie van cognac.
Veel mensen in de post-Sovjet-ruimte zien cognac nog steeds als een kruising tussen wodka en kruidentinctuur. Er zijn echter ook echte kenners van deze nobele drank. Geen wonder dat ze zeggen dat het vermogen om van de smaak te genieten toeneemt met de leeftijd. En er liggen steeds meer soorten cognac in de schappen in de winkels.
Toegegeven, een aanzienlijk deel van de producten die tegenwoordig in winkels worden verkocht onder de naam "cognac", is in feite cognac. Feit is dat cognac over de hele wereld een alcoholische drank is die wordt gemaakt van druiven die uitsluitend worden geteeld in een van de zes regio's van de Franse provincie Cognac, gelegen rond de stad met dezelfde naam.
In Frankrijk is er strikte wetgeving die het proces van cognacproductie regelt, van de druivensoort en de grenzen van de teeltregio tot het bottelen van de nobele drank.
Dus wat is echte cognac?
Voor de productie van cognac is het toegestaan om slechts acht witte druivensoorten te gebruiken, waarvan de belangrijkste Uni Blanc is. Na de oogst worden de druiven eruit geperst en het resulterende sap wordt gefermenteerd. Gemiddeld duurt het proces vier weken. Dan is er een proces van dubbele distillatie volgens de "Charentes"-methode. Het resulterende distillaat - "het water van het leven" - wordt in eikenhouten vaten van Limousin gegoten en twee jaar in kelders bewaard. Daar, in een speciaal microklimaat, bij een constante temperatuur van 150 graden Celsius en een vochtigheid tot 950C, interageren cognacgeesten met hout, waardoor hun smaak en aroma worden verrijkt. Door de jaren heen verdampt een deel van de alcohol door de poriën in houten vaten. Dit verlies wordt romantisch het 'aandeel van de engelen' genoemd.
De laatste fase van de cognacproductie is het mengen - dit is het proces van het mengen van cognac-spirits, verschillend in leeftijd, oogst, regio, druivensoort, enz., om een blend (smaak en aroma) te verkrijgen die kenmerkend is voor een bepaald merk cognac.
Als er op het etiket van een fles cognac een markering staat "5 jaar rijpen", betekent dit dat precies vijf jaar de minimumleeftijd van deze cognac is. In dit geval bevat het mengsel in de regel oudere alcoholen. Bovendien verhogen veel cognachuizen de leeftijd van de cognacgeesten in hun cognacs om hun status te vergroten. Bijvoorbeeld V. S. - drie jaar oud maken, V. S. O. P. - vijf of zes jaar oud, en X. O. - acht of tien jaar oud.
Is het mogelijk om thuis cognac te maken?
Gezien al het bovenstaande wordt het duidelijk dat het onmogelijk is om thuis cognac te maken. Cognac is een product van de distillatie van druivenalcoholen, op een speciale manier doordrenkt, en de voorwaarden hiervoor kunnen niet worden geboden buiten de industriële productie.
Op internet kun je recepten vinden voor "zelfgemaakte cognac", maar ze komen in de regel allemaal neer op het opnieuw schilderen van wodka of maneschijn met thee en op smaak brengen met vanille of kaneel. Deze mengsels worden meestal niet toegediend. Dergelijke producten hebben natuurlijk bestaansrecht, maar ze hebben niet alleen niets met cognac te maken, maar lijken er ook niet op qua smaak of geur.
