Gezond eten is tegenwoordig een erg populair onderwerp. Steeds meer mensen streven naar een gezonde levensstijl. Een goede voeding gebaseerd op de culinaire tradities van onze voorouders helpt het lichaam om gezond te blijven en het verouderingsproces te vertragen.
Hoe ze vroeger in Rusland aten
Onze voorouders gebruikten op grote schaal de gaven van de natuur voor voedsel, die ze in het bos verzamelden en ook zelf kweekten. Paddenstoelen, bessen, kruiden en wilde planten uit het bos, groenten en fruit van hun land waren hun hoofdvoedsel. Hij voldeed volledig aan hun energiebehoeften en voorzag het lichaam van vitamines.
Voor de winter oogstten ze groenten, paddenstoelen en bessen in de vorm van augurken, urineren en drogen. Deze kruidenproducten waren beschikbaar voor elke boerenfamilie, omdat ze erg goedkoop waren.
Met de komst van de lente vulden de boeren hun lichaam aan met vitamines, waaronder quinoa, brandnetel, witkalk, weegbree en andere kruiden in hun dieet. Ze bakten brood zonder gist op zuurdesems van roggemeel, tarwe, stro, haver, gerst. De recepten voor het beroemde Russische brood zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.
In Rusland werden de eerste gerechten gepresenteerd met stoofschotels, gevangenissen, zatiruh, salomat, pruim. Chowder is een lichte groentesoep op water. De soep was gebaseerd op eenvoudige groenten: raap, kool, linzen. Ze voegden granen toe zoals gerst, gierst en haver.
Vers bereide gevangenis was een veel voorkomend gerecht. Dit is een koude broodsoep, zoals de moderne okroshka. Brood, kruiden werden verkruimeld in water, melk of kwas en plantaardige olie werd gegoten, soms werden uien toegevoegd. Tyuryu werd in de zomer gegeten, op warme dagen. Mannen gaven de voorkeur aan de gevangenis als middel tegen katers.
Zatiukhi en salomati werden gekookt in arme boerenhuizen. De soepbereiding was eenvoudig: de bloem werd gebrouwen met kokend water of warme melk. Pruimen werden bereid uit afkooksels van granen, waaraan uien of hennepolie werden toegevoegd.
Het is onmogelijk om de Russische keuken voor te stellen zonder pap. Pap werd gekookt in een oven in aarden potten en gietijzer. Veel recepten voor granen die vroeger werden gekookt, zijn nu bijna vergeten: linzen, havermout, berendruif, gerst.
Onder de Slavische volkeren werd speltpap veel gebruikt in de voeding. Spelt is een halfwilde graansoort die de stamvader was van moderne tarwe. Het graan bevat veel nuttige stoffen: zink, magnesium, calcium, kalium, ijzer, aminozuren, vezels, vitamine B en E. Speltpap is niet alleen nuttig, maar ook voedzaam, omdat het een grote hoeveelheid eiwit bevat.
In de Russische volkskeuken waren plantaardige producten de basis van voedsel. Culinaire recepten die door de eeuwen heen zijn gecreëerd, zijn een uitstekend voorbeeld van een volledig gezond dieet dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.
Geografisch machtsprincipe
Tegenwoordig houden aanhangers van gezond eten zich aan hetzelfde principe dat onze voorouders leefden. Ze eten die planten die in hun woongebied groeien. En dit is niet toevallig, want het menselijk lichaam erft van zijn overgrootvaders op genetisch niveau een aanleg voor producten die in hun gebied worden geteeld.
Voedingsdeskundigen en fytotherapeuten zeggen dat het voedsel van de lokale regio beter wordt opgenomen door het lichaam, dat er alle noodzakelijke voedingsstoffen uit haalt. Diverse specialisten op het gebied van traditionele geneeskunde zijn hierover niet eenduidig. Er zijn beweringen dat exotische groenten en fruit geïmporteerd uit andere landen niet meer dan 20-30 procent van iemands dieet zouden mogen uitmaken.
Lokavorvostvo
In de moderne samenleving wordt spraakzaamheid populair. Lokavors zijn mensen die lokaal eten. Het woord "lokavorstvo" wordt uit het Engels vertaald als "lokaal eten": "lokaal" - lokaal, "vorare" - eten, eten.
Het belangrijkste principe van voedsel voor Lokavors is het gebruik van producten die binnen een straal van niet meer dan 200 km van hun woonplaats worden geteeld. Het verschil tussen deze landbouwproducten is dat ze altijd verser en milieuvriendelijker zijn. Het is geen geheim dat groenten en fruit die uit andere regio's worden geïmporteerd, worden behandeld met chemicaliën om hun houdbaarheid te verlengen.
Vroeger aten onze voorouders vooral producten die in de eigen tuin waren gekweekt. In feite waren ze in veel opzichten lokavours, omdat ze zich aan dezelfde voedingsprincipes hielden.
Ook bestond hun dieet uit seizoensgroenten en fruit, die de maximale hoeveelheid vitamines en mineralen bevatten. Het is dus door de natuur gecreëerd dat groenten en fruit die in hun natuurlijke omgeving worden gekweekt en te zijner tijd rijp zijn, het nuttigst zijn voor de mens.
Het op de juiste manier ontwikkelen van je eetgewoonten is de sleutel tot een goede gezondheid. Door gezonde maaltijden in je eten op te nemen, kun je je menu bovendien gevarieerder en lekkerder maken.
