Peulvruchten zijn zeer voedzaam en rijk aan voedingsstoffen. Erwten, kikkererwten en andere soorten peulvruchten worden al sinds de oudheid verbouwd. Elk type cultuur is op zijn eigen manier nuttig.
Er wordt aangenomen dat peulvruchten van de hoogste kwaliteit in de Verenigde Staten worden verbouwd, dezelfde mening geldt voor kikkererwten en erwten. Deze producten verschillen niet alleen in smaak, kleur, maar ook in caloriegehalte, gehalte aan waardevolle stoffen. Om peulvruchten voor uw dieet te kiezen, moet u de kenmerken van zowel kikkererwten als groene erwten kennen.
Erwten kenmerken
Droge erwten, die het meest worden gebruikt om te koken, worden tijdens de verwerking gemalen en geplet. Daarom koken erwten die in twee helften zijn gesneden sneller. Het zorgt ervoor dat u geen tijd verspilt aan het weken. Na het wassen van de erwten, kun je ze meteen in de soep doen, er pap van koken. Erwten hebben geen grote verscheidenheid aan variëteiten en er worden veel gerechten van bereid. In Aziatische landen worden erwten bijvoorbeeld gecombineerd met vis, rijst en zelfs fruit - sinaasappels, bananen. In Europese landen zijn erwtengerechten met gerookt vlees en vlees wijdverbreid.
Groene erwten hebben, in tegenstelling tot gele, een zoetige smaak. Het is vrij zacht door zijn delicate structuur. In Rusland zijn gele erwten gebruikelijk, maar de groene variant geeft ruimte voor de culinaire verbeeldingskracht. Je kunt er pudding, salades, stoofschotels van maken.
Hummus wordt vaak gemaakt van kikkererwten, met toevoeging van fetakaas, gebakken uien, noten en andere ingrediënten. Kikkererwten is een van de oudste culturen op aarde.
Kikkererwten of erwten: wat te kiezen?
Kikkererwten worden vaak kikkererwten genoemd. Dit product, ongebruikelijk voor ons land, heeft granen die groter zijn dan de erwten van zijn tegenhanger. Kikkererwten helpen de lactatie te verhogen en hebben, in tegenstelling tot groene erwten, geen significante invloed op de gasproductie.
Turkse kikkererwten hebben een positief effect op het menselijk lichaam door het cholesterolgehalte te verlagen. Dit type peulvrucht wordt gewaardeerd om zijn hoge eiwit- en aminozuurgehalte. Kikkererwten komen veel voor onder vegetariërs; ze kunnen worden gebruikt om tortilla's, pureesoep te maken. In het Oosten wordt het als een afrodisiacum beschouwd. Deze plant werd gekweekt in het oude Egypte, Griekenland. Het is opmerkelijk dat gefrituurde kikkererwten worden gebruikt als snack voor alcohol en dat het gerecht kan worden geglazuurd. Nohat wordt ook gebakken, gestoofd en zelfs tot drankjes verwerkt.
Het verschil tussen kikkererwten en groene erwten is hun olieachtige textuur. Dit product is gekalibreerd, zodat de kikkererwtenschotel gelijkmatig gaart. Groene erwten bevatten minder calorieën dan kikkererwten, dus worden ze gebruikt voor voedsel en voor degenen die willen afvallen.
Nohat, zoals kikkererwten ook worden genoemd, duurt langer om te koken dan groene erwten en moet worden geweekt. Het eten van kikkererwten in voedsel vult het ijzertekort aan. Meestal vind je in winkels kikkererwten van beige, groen, rood, zwart, bruin. De voedingswaarde van nohata is hoger dan die van doperwten en andere peulvruchten in het algemeen.
