De term "esp" in de moderne plantkunde en keuken betekent verschillende soorten paddenstoelen. Ze zijn allemaal eetbaar en qua smaak bijna identiek, maar sommige paddenstoelenplukkers zijn niettemin van mening dat bepaalde soorten lekkerder zijn dan andere.
instructies:
Stap 1
Uiterlijk is het vrij eenvoudig om boletus in het bos te identificeren. Ze hebben meestal een oranje, rode of bruine dop en een blauw vruchtvlees op de snede. Deze paddenstoelen verschillen van boletus-paddenstoelen die qua uiterlijk op hen lijken in een nogal gedrongen en dikke poot. Maar er moet ook aan worden herinnerd dat men, naast uiterlijke tekenen, niet 100% kan vertrouwen op de plaats van groei van esppaddenstoelen. Deze naam is niet alleen aan hen gegeven vanwege de nabijheid van espen, maar ook omdat champignonhoeden qua kleur vergelijkbaar zijn met de bladeren van deze boom die in de herfst valt, die bijvoorbeeld onder andere planten te vinden is vanwege de wind.
Stap 2
Het is niet altijd makkelijk om te navigeren welke boletus voor je ligt, maar het is nog steeds mogelijk. Het uiterlijk van een rode boletus is bijvoorbeeld heel kenmerkend: de dop is halfrond met een gemiddelde diameter van 18-25 cm. verwijdert het been en heeft een roodbruine, rode of oranje tint; het vruchtvlees is zeer vlezig en stevig, met een witte kleur op de snede, die snel blauwachtig wordt. Rode boletus heeft geen merkbare smaak en geur. De buisvormige laag onder de dop is wit, met buizen die donker worden door aanraking; het been is stevig, zeer massief, grijs of wit, met opvallende schubben.
Stap 3
Uiterlijke kenmerken van een geelbruine espenboleet: een halve bolvormige hoed tot 25 cm groot, geschilderd in gele, oranje of geelbruine kleur, met overhangende randen; het vlees is wit en dicht, eerst wordt het roze op de snede en wordt dan blauw of wordt zelfs paars; de buisvormige laag is grijsachtig of olijfgroen; het been is gedrongen, met een merkbare verdikking eronder.
Stap 4
Een ander type boletus (de zeldzaamste van allemaal) is wit. Dit is een paddenstoel met een gemiddelde diameter van 15 cm, in de vorm van een kussen; meestal wit, maar grijstinten en roze zijn ook mogelijk; de poot van de schimmel is vrij hoog, clavaat, met grijze of bruine schubben; de buisvormige laag onder de dop is witgrijs of lichtgeel; het aanvankelijk witte vruchtvlees op de snede wordt blauw of wordt zelfs zwart.
Stap 5
De gekleurde pootboleet heeft een uitgesproken en bolle roze dop met een glad oppervlak; witte of roze buisjes; een gladde cilindrische poot met hetzelfde als bij andere boletus boletus, uitgesproken schubben bijna over de gehele lengte; het vruchtvlees is aanvankelijk wit en dicht, soms oker of geelachtig, dat op het punt van een snede met een mes of een breuk in blauw verandert.
