Savooikool is wijdverbreid in West-Europa. Italië is haar vaderland. In Rusland kreeg het de grootste populariteit in de 19e eeuw. Deze kool, die een hoge voedingswaarde heeft, werd in de 20e eeuw onterecht vergeten.
instructies:
Stap 1
Savooikool ziet eruit als witte kool. Het is echter onmogelijk om ze te verwarren. Savooikoolbladeren zijn dunner en delicater en hebben een bellenstructuur. Hun kleur varieert van lichtgroen tot donker, afhankelijk van de variëteit. Koolkoppen zijn los, klein van formaat. Savooikool heeft een uitstekende smaak en voedingswaarde. Verschilt in aanzienlijke vorstbestendigheid. Desalniettemin is het niet wijdverbreid, omdat het een lage opbrengst heeft, niet geschikt is voor inblikken en fermentatie en slecht vers wordt gehouden.
Stap 2
Laatrijpe variëteiten zijn geschikt voor opslag. Vroegrijpe rassen zijn zeer slecht bewaard gebleven. Savooikool wordt later geoogst dan witte kool, omdat het bestand is tegen temperaturen tot -7 graden en de smaak alleen maar verbetert. De massa van de voor opslag bestemde koolkoppen is niet minder dan 0,4 kg. Ze moeten 2-3 nauwsluitende dekbladen hebben om ze te beschermen tegen vuil en beschadiging. Kool wordt vervoerd in dozen of manden, omdat de koolkoppen gemakkelijk kunnen worden beschadigd.
Stap 3
Je kunt savooikool in een kelder bewaren bij een temperatuur van 2-3 graden en een relatieve luchtvochtigheid van 90 -95%. Gewortelde opslag heeft zichzelf goed bewezen. Graaf in de wortels van kool of bedek met nat zand.
Stap 4
Savooikool kan worden bewaard in houten kisten of gewoon op planken. Leg de koolkoppen in een rij, verkort de stronken tot 3 cm, laat 2-3 dekbladeren over.
Stap 5
Savooikool met geconserveerd wortelstelsel wordt goed bewaard op geïsoleerde balkons en in schuren. Zet de kroppen kool staand of hang ze op.
Stap 6
Savooikool met geconserveerde wortels kan in greppels worden bewaard. Leg de koolkoppen op een luchttemperatuur van 1-2 graden, maak lagen papier of plasticfolie, bestrooi ze met aarde door de rij.
