De wereld van granen is de afgelopen jaren aanzienlijk verrijkt. Tot voor kort wisten ze in het ene deel van de wereld niet echt welke granen in een ander deel werden verbouwd. Daarnaast worden alle nieuwe variëteiten van reeds bekende granen ontwikkeld, waardoor een product ontstaat dat uniek is in samenstelling en smaak. De keuze is zo groot dat u zich geen zorgen hoeft te maken over hoe u uw dieet kunt diversifiëren. Dit is vooral belangrijk voor vegetariërs, omdat ze uit granen en bonen de eiwitten halen die het lichaam nodig heeft.
Een relatief nieuw product voor ons is amarant. In Mexico wordt het al duizenden jaren geconsumeerd, samen met maïs en andere peulvruchten. Qua uiterlijk zijn dit gelige kleine korrels. Deze ontbijtgranen hebben een zeer interessante smaak, nootachtig, een beetje zoals gebakken goederen. Pap gemaakt van deze ontbijtgranen zal zeker verliefd worden op kinderen. Dankzij deze eigenschap is gemalen amarant goed om mee te bakken, zeker als glutenvrij belangrijk voor je is. Amarant is perfect als bijgerecht voor elk gerecht.
Tef is een andere ongebruikelijke en volledig nieuwe cultuur voor ons. Dit kruid werd voor het eerst gekweekt in de bergachtige streken van Ethiopië. Eigenlijk is het een soort gierst, maar de teffkorrels zijn veel fijner. De kweek bevat een grote hoeveelheid ijzer, wat zeer gunstig is voor het bloed. Teff maakt een uitstekende glutenvrije bloem. Donkere (of rode teff) heeft een rijkere zoetige smaak en is perfect om er desserts van te maken. Lichtere variëteiten worden vaker gebruikt voor dieetvoeding. In Afrika wordt dergelijk meel gebruikt om platte cakes te bakken die brood vervangen.
Een hybride van tarwe en rogge, die de grappige naam triticale heeft, is een geweldige energiebron. Het is niet ongebruikelijk dat triticale aan muesli wordt toegevoegd, wat je ontbijt aanzienlijk zal verrijken met antioxidanten. En brood gemaakt van dergelijk meel blijft langer zacht, ook dit is een unieke eigenschap van cultuur.
Fricke is niet zozeer een nieuwe graansoort als wel een nieuwe manier om tarwe te verwerken. Zeer jonge, nog zachte tarwekorrels worden geroosterd. Het resultaat is een product vergelijkbaar met bulgur, maar met een rijkere rooksmaak. Gries is erg populair als bijgerecht in Arabische landen. Frike wordt actief gebruikt in plaats van rijst, omdat het rijk is aan vezels, maar het bevat twee keer zoveel eiwit.
Kamut is een ander verre verwant van tarwe, afkomstig uit Egypte. Kamut-korrels zijn groter dan tarwe en lijken op peulvruchten. Kumut heeft zijn voorouder ingehaald wat betreft het gehalte aan nuttige elementen, met name magnesium, zink en vitamine E. Kamutmeel heeft een gele tint en heeft een olieachtige smaak. Vanwege het hoge eiwitgehalte neemt kamut vocht actiever op, dus als je tarwebloem vervangt, moet je meer water toevoegen en een derde minder kamut gebruiken.
