Kopi Luvak-koffie is een van de duurste en meest zeldzame koffiesoorten. Maar hij staat niet bekend om zijn "elite", maar om een ongebruikelijke manier van verwerken.
Als je de naam van de koffie "Kopi Luwak" aandachtig leest en de vertaling van de woorden ontdekt, wordt het gedeeltelijk duidelijk hoe het wordt geproduceerd. Het feit is dat "kopi" in het lokale dialect (Indonesisch) "koffie" is en "luwak" de naam is van een klein lokaal roofdier van de civetfamilie (Aziatische palmcivetkat).
Dit schattige dier lijkt naar mijn mening vooral op een kruising tussen een marter, een kat en een rat. Hij heeft een middellange vacht, een langwerpige snuit, ronde oren, een lange pluizige staart, korte benen. Luwak is een roofdier, maar hij eet ook koffiekersen en kiest de meest rijpe en zoete. Precies totdat de Engelse industrieel D. Robinson ontdekte hoe hij geld kon verdienen met de civetkat, werd het als een plaag beschouwd en er actief tegen gevochten.
Het geheim van het maken van "Kopi Luwak" koffie
Het geheim van deze dure koffie is dat de civetkat de opgegeten kersen niet volledig verteert. Onverteerde koffiebonen passeren het dier en krijgen een unieke smaak en een helder aroma. De originele tonen van koffiesmaak worden verklaard door de aanwezigheid van de dierlijke civetkat in het maagsap, en ook door het feit dat wilde civetkatten de beste kersen kiezen.
Tegenwoordig is de industriële (om zo te zeggen) productie van "Kopi Luwak"-koffie gevestigd - civeters leven in hokken en voeden zich met de vruchten van de koffieboom die mensen hen brengen.
Na de "behandeling" van de koffiebonen met de palmcivetkat, wordt de koffie geoogst, gewassen en met warmte behandeld.
Degenen die dit soort koffie hebben geprobeerd, zijn het oneens over de smaak. Veel mensen vinden er tinten van chocolade, boter, karamel, een lichte bitterheid in, en iemand verzekert dat de smaak van deze koffie ruw is en er een smak en aroma van schimmel en aarde is.
